اول از این خبری که کمی قبل منتشر شد آغاز کنم: «عمده خرابکاران دستگیر شده در ۲۴ ساعت گذشته که به نفع اسرائیل در صنایع نظامی و صنعتی مشغول خرابکاری بودند، در فرقه بهایی عضویت دارند.»
سازمان بهاییت، «سازمان امن» سرویس‌های جاسوسی نظام سلطه مخصوصاً موساد، سیا و ام‌آی ۶ است. قبل از انقلاب هم در ساواک بودند. سازمان امن یعنی اینکه برای جذب و به‌کارگیری نیروهای جاسوسی از سوی آن سازمان‌ها، بسیار مطمئن هستند.
سازمان بهاییت یک سازمان متشکل از یهودیان مخفی است و از اواخر قاجار جمعیت زیادی از یهودیان به آن پیوستند. بعداً هم بقیه با یهودیان ازدواج کردند و اگر غیریهودی‌ای هم مانده بود، یهودی شد.
یکی از مهم‌ترین روش‌های صیانتی و حفاظتی از بهاییان بعد از انقلاب جمله عجیب و ظاهراً نظریه امنیتی بوده است که بهاییت چیزی نیست و اهمیتی ندارد! اگر ولش کنید و جدی نگیرید خودبه‌خود از بین می‌رود!!
در این چند دهه گذشته، چقدر از محققان و متخصصان فهیم و دلسوز این حوزه خون دل خورده‌اند تا نشان دهند بهاییت یک بحث تاریخی و قدیمی مربوط به بابیت و شیخیه نیست و لطفاً مردم را سر کار نگذارید. بهاییت یک سازمان جاسوسی است.
سازمان بهاییت محل تربیت سازمان‌های جاسوسی مانند موساد است و از نظر تروریستی بودن کمتر از سازمان مجاهدین خلق (منافقین) نیستند. اما در تقسیم کاری که نظام سلطه برای این دو سازمان جاسوسی و تروریستی کرده، چون بهاییت فرزند عزیزکرده اوست، برای اینکه چهره‌اش خراب نشود کار اطلاعات را بیشتر به بهاییت داده و کار عملیات را به منافقین سپرده‌اند.
یکی از مهم‌ترین پرونده‌های سازمان تروریستی بهاییت در حوزه اطلاعات نظامی است. در سال ۱۳۹۶ یکی از مهم‌ترین مراکز آنها یعنی ایستگاه میراث پارسیان که در پوشش محیط زیست اقدام به جمع‌آوری اطلاعات نظامی از خلیج فارس تا دریای خزر کرده بود، توسط اطلاعات سپاه کشف شد.
این محیط زیست ادعایی ترکیبی بود از مثلاً صیانت از یوزپلنگ ایرانی یا هر چیز دیگری که مجوز ورود آنها به مناطق حفاظت‌شده نظامی را بدهد.
آنها لااقل در طول ده سال اقدام به جاسوسی در حوزه‌های مختلف نظامی و هسته‌ای کرده بودند و ذیل یک ستاد بین‌المللی به نام یوانی (اتحاد علیه ایران هسته‌ای) فعالیت داشتند.
این پرونده مهم نشان داد که میراث پارسیان ایستگاه ستادی دو سازمان جاسوسی موساد و سیا است.
همچنین نشان داد که بسیاری از اعضای آن بهایی، یهودی مخفی و یهودی هستند. این مدیران که فردی مانند دکتر کاووس سیدامامی هم در میان آنها بود یک یهودی مخفی و از افسران اطلاعاتی موساد بود.
از همان آغازی که این پرونده به جاهای خوبی رسید، دولت حسن فریدون شروع به سنگ‌اندازی کرد و سعی کرد به بهانه‌های مختلف پرونده را کنسل کند! هرچند که نتوانست و یافته‌های این ایستگاه جاسوسی بالاتر از این حرف‌ها بود.
نباید تصور شود چون سازمان سپاه که به هر حال یک‌جورهایی رقیب بود چنین کشف بزرگی را کرده بود، این مسائل مانع‌سازی‌ها رخ داده، زیرا به یک سال نکشیده، تیم تروری شهدای هسته‌ای که وزارت اطلاعات گرفته بود، با یک ضربه بزرگ حیثیتی به این وزارت‌خانه آزاد کردند و مدعی شدند اشتباه شده بوده! بعد از آزادی، مازیار ابراهیمی و نوری کهن، تیم عملیات ترور به اروپا گریختند و جالب است که نوری کهن که اصلاً تا آن زمان کسی نمی‌شناختش، دهن باز کرد و از تبار یهودی خود هم گفت.
اگر هزاران پرونده امنیتی رخ داده بعد از انقلاب را ببینیم متوجه می‌شویم کلونی‌های بهاییت و یهود اقدام به ایجاد سازمان‌ها و تشکیلات جاسوسی کرده‌اند و برای حفظ قضیه، تعدادی مسلمان هم به آن اضافه کرده‌اند.
این پرونده‌ها نباید مستقل دیده شوند و بدتر اینکه بایگانی شوند، باید با هم بررسی شوند تا معلوم شود چگونه اسرائیل، مهم‌ترین دشمن ایران، از این جمعیت بهایی و یهودی صدها و هزاران کانون جاسوسی ساخته است.
چیزی که متأسفانه نبوده و اگر بود چه بسا ترورهای این دو دهه و این همه عملیات خرابکاری گسترده با این حجم رخ نمی‌داد.
نویسنده: حمیدرضا اسماعیلی
