۱. چاکرا و مفاهیمی چون مانترا، کندالینی، نادی، هاله و … از جمله مفاهیمی هستند که به ادیان شرقی مانند هندوئیسم و بودیسم تعلق دارند. این مفاهیم هیچ ارتباطی با دین مبین اسلام که دینی توحیدی و الهی است، ندارند و در هیچکدام از آیات و روایات اسلامی این الفاظ مشاهده نمیشود.
۲. مدعیان چاکرا و مفاهیم وابسته به آن به دو گروه اصلی تقسیم میشوند:
الف: در آیین هندوئیسم، هندوها معتقدند با بازشدن ۷ چاکرا، انرژی مار کندالینی آزاد شده و در نهایت با آتمن یا روح کیهانی متحد میشویم. در این اعتقاد، هر چاکرا خدای مخصوص به خود را دارد و با باز شدن هر چاکرا، فرد با خدای مربوط به آن چاکرا ارتباط برقرار میکند. این خدایان به نوعی مشابه اجنه و نیروهای شیطانی هستند. یکی از نمونههای این باور فرقه یوگا میباشد.
ب: گروه دوم، معتقدین به انرژیدرمانی یا مدعیان شبهعلمی هستند. این گروه بر این باورند که با باز شدن چاکراها، بیماریها و مشکلات بدنی درمان میشود؛ به عنوان مثال، با باز شدن چاکرا اول، درد پا یا فلج پا بهبود مییابد. اما این گروه تا به امروز نتوانستهاند ادعاهای خود را در کارآزماییهای بالینی ثابت کنند و به محض مطرح شدن مباحث علمی و بررسیهای دقیق، ناگهان ناپدید میشوند. هیچ دانشمندی تاکنون نتوانسته این مراکز انرژی و ارتباط آنها با درمان بیماریها را اثبات کند. از افراد برجسته این گروه، فرقه عرفان کیهانی یا عرفان حلقه هستند.
۳. متأسفانه امروزه دیده میشود که عدهای با تفکرات التقاطی، این آموزههای انحرافی از ادیان شرقی را با آموزههای متعالی اسلامی تطبیق کرده و آنها را به جامعهای بیاطلاع القا میکنند. هیچیک از ادعاهای این فرقهها به اثبات نرسیده و حتی یک مورد کارآزمایی بالینی وجود ندارد که درمانی با این شیوه را تأیید کند. بنابراین توصیه میشود که مردم عزیز از این شیادان و آموزههای نادرست دوری کرده و برای معنویت به آموزههای دین اسلام رجوع کرده و برای درمان به بیمارستان مراجعه کنند.
نویسنده: سید علی طواف زاده