انتشار تصاویر محمدعلی طاهری از کنار هلیکوپتر، اینبار نه تحسین، بلکه موجی از تمسخر و افشاگری را از دل جداشدگان عرفان حلقه بهدنبال داشت؛ جایی که یکی از اعضای سابق این فرقه با طنزی تلخ، سبک زندگی لوکس رهبر را به چالش کشید و پرسید هزینه این نمایشهای پرزرقوبرق، جز از جیب اعضای سادهباور، از کجا تأمین میشود؟
در واکنشی تند به انتشار عکسهای محمدعلی طاهری از بازدید یک نمایشگاه هلیکوپتر، یکی از اعضای جدا شده از فرقه انحرافی عرفان حلقه در شبکههای انتقادی، با لحنی طعنهآمیز هزینههای گزاف زندگی لوکس این رهبر فرقه را مورد پرسش قرار داده و آن را حاصل پول اعضای سادهباور این جریان توصیف کرده است.
شبکه مجازی «تحلیل وقایع عرفان حلقه» که به افشاگری علیه این فرقه میپردازد، متنی طنزآمیز و انتقادی از یکی از اعضای خود را منتشر کرده که در واکنش به نمایش عکسهای محمدعلی طاهری (بنیانگذار این فرقه) از کنار یک هلیکوپتر، نوشته شده است.
نویسنده در این متن با کنایه به طاهری میگوید: «معرفی میکنیم: نابغهی اسمبلی قطعات از پیش ساختهشده! نه، ببخشید، استاد طاهری، بنیانگذار و نابغهی هر چه علم جدید، از جمله جایروکوپتر!». وی سپس به ماهیت فرقهای این جریان اشاره کرده و مینویسد: «بعد میگن چرا به ما میگن «فرقه»؟! چون هر کاری که رهبر انجام بده، هر چیزی که از معدهش خارج میشه، برای اعضا تبدیل میشه به «اکتشاف جدید در کل هستی»!».
این انتقاد که با طنز تلخی همراه است، به دو نکته کلیدی و نقد اصلی اشاره میکند: نخست، جدایی کامل بین ادعاهای عرفانی و علمی طاهری با واقعیت زندگی شخصی پرزرق و برق او است. نویسنده با پرسش گزنده میگوید: «هزینههای گزاف این تفریحات لاکچری محمدعلی طاهری مثل خلبانی، پاراگلایدر، کلاسهای ساخت موتور و… از کجا میاد؟ کسی که حداقل سی ساله یک روز کار نکرده؟» و خود پاسخ میدهد: «بله! از جیب همون افرادی که فکر میکنن دارن پول «نبوغ» او رو میدن.». دوم، ساخت یک چهره اسطورهای و همهچیزدان از طاهری را ضرورتی برای تداوم این سیستم مالی میداند و میپرسد: «و این توهم که «یک نفر همه چیزه» رو کی توی سر اینها کاشت؟ خود طاهری. چرا؟ چون هزینهی تفریحات لاکچری… بالاست و لازمه اعضا باور کنند که رهبر یه چیز دیگه است.».
این متن که از درون شبکههای منتقد این فرقه منتشر شده، پرده از یک حقیقت ساده اما عمیق برمیدارد: اقتصاد بسیاری از این فرقههای نوظهور، بر پایه تبدیل شگفتی سادهلوحانه اعضا به جریان نقدی پایدار برای تأمین زندگی اشرافی رهبر است. هنگامی که اعضا باور کنند رهبر، «صاحب کل علوم» و «نابغه قرن» است، طبیعی است که هزینه سفرها، هلیکوپترها و کلاسهای لوکس او را نیز نه به عنوان هزینههای شخصی، بلکه به عنوان «سرمایهگذاری در مسیر کشف حقیقت هستی» توجیه کنند. این فرآیند، یک بهرهکشی نظاممند عاطفی و مالی است که در آن، هر اقدام عادی رهبر (مانند بازدید از یک نمایشگاه) به یک رویداد معنوی-علمی تبدیل میشود تا هم اعتبار او حفظ شود و هم جیب او پر. این انتقاد صریح نشان میدهد که برای قربانیان سابق این سیستم، دیگر پشت نقاب «معنویت» و «کشف علم جدید»، واقعیت ساده «تفریحات لاکچری با پول دیگران» پنهان نیست. این افشاگری، زنگ خطری برای جامعه است که چگونه گروههای به ظاهر معنوی میتوانند به ماشینهای پیچیده مالی برای منافع شخصی تبدیل شوند.
