اخیراً وب‌سایت «Aish.com»، که به عنوان یک پلتفرم آموزشی و مذهبی یهودی با گرایش‌های صهیونیستی شناخته می‌شود، گزارشی منتشر کرده است که در آن روایتی منحصر‌به‌فرد از سفر یک ربی به ایران در اوایل انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ارائه می‌شود. این گزارش مدعی است که ربی «آبراهام مردخای هرشبرگ»، ربی ارشد یهودی وقت مکزیک، در جریان تسخیر لانه جاسوسی به تهران سفر کرد و به دلیل پایبندی به اصول دینی خود، توجه امام خمینی (رحمه الله) را جلب نمود!
یکی از ادعاهای اصلی این گزارش که به نظر می‌رسد با هدف قهرمان‌سازی از ربی هرشبرگ مطرح شده، خودداری او از سجده کردن در نماز جمعه تهران به امامت امام خمینی است! طبق این روایت، این اقدام باعث شد تا امام خمینی خواستار ملاقات با وی شود و در آن دیدار، این عمل او را نشانه‌ای از صداقت و ایمان دانسته و برای او احترام قائل شود.
این وب‌سایت در ادامه ادعاهای کذب خود می‌افزاید که ربی هرشبرگ از این فرصت برای طرح نگرانی‌های جامعه یهودیان ایران استفاده کرده است.
بر اساس این گزارش، او در دیدارهای بعدی موفق شد امتیازاتی همچون حفظ نمادهای مذهبی (نظیر ستاره داوود)، کسب مجوز برای انجام آزادانه برخی مناسک دینی (مانند استفاده از شراب برای مراسم شبات در زمان حکومت نظامی) و تضمین عدم آزار و اذیت یهودیان را به دست آورد.
این گزارش در بخش دیگری، پا را فراتر گذاشته و ادعا می‌کند که با تشدید ناآرامی‌ها و مصادره اموال، ربی هرشبرگ به طور مخفیانه به سازماندهی خروج ده‌ها هزار یهودی از ایران کمک کرده است. این در حالی است که روند مهاجرت یهودیان از ایران، که از دهه‌ها قبل به آمریکا و رژیم صهیونیستی آغاز شده بود، پس از انقلاب به دلیل ترس و مخالفت با ایدئولوژیک انقلاب اسلامی، شدت گرفت.
در نهایت، گزارش مذکور با معرفی ربی هرشبرگ به عنوان یک قهرمان، ادعا دارد که فعالیت‌های او در تسهیل خروج یهودیان باعث سوءظن نیروهای انقلابی شد و او برای حفظ جان خود در اوایل سال ۱۹۸۰ میلادی (اواخر سال ۱۳۵۸) به صورت مخفیانه از ایران گریخت.
لازم به ذکر است این گزارش در تلاش است تا ربی هرشبرگ را به عنوان یک ناجی برای جامعه یهودیان ایران پس از انقلاب به تصویر بکشد. در حالی که سفر او به ایران در آن مقطع زمانی محتمل است، اما ادعای دیدار با امام خمینی، کسب امتیازات ویژه و سازماندهی خروج گسترده یهودیان، همگی به نظر می‌رسد بخش‌هایی از یک روایت یکپارچه و بی‌‌سند هستند که با هدف قهرمان‌سازی و در راستای اهداف سیاسی خاص ترویج می شوند.
