یکی از جلوه‌های زننده و شرم‌آور فرقه التقاطی مصطفی آزمایش، ستیز آشکار با حجاب و عفاف اسلامی است؛ امری که در فتنه ۱۴۰۱ نیز به‌وضوح عیان شد. هرچند آزمایش پیش‌تر نیز در برنامه‌هایی با تحریف آیات قرآن به تخطئه حجاب پرداخته بود، اما در فتنه موسوم به «ززا»، پا را فراتر نهاد و این بار خانواده‌اش را به میدان آورد. او همسر خود را به‌عنوان مجری در کنار خویش نشاند و در برنامه‌های متعدد، پروژه کشف حجاب را از خانه خودش آغاز کرد؛ با الگویی رضاخانی، اما در قالبی صوفی‌نما.
این اقدام زننده، واکنش تند برخی از دراویش گنابادی و حتی شماری از بزرگان طریقت را برانگیخت. چراکه آنان، برخلاف این جریان منحرف، همواره به حفظ حجاب در میان بانوان درویش توصیه داشته‌اند؛ چه در بیانیه‌های رسمی، چه در تألیفات و منابع طریقت.
یادآوری این نکته ضروری است که برخی از اقطاب طریقت نعمت‌اللهی گنابادی در مکتوبات خود، بر لزوم رعایت عفاف و حجاب – حتی از سوی بانوان دراویش مقیم غرب – تأکید کرده‌اند. بنابراین، رفتار مصطفی آزمایش نه‌تنها با شریعت اسلامی بلکه با سنت طریقت نیز در تضاد کامل است.
افزون بر این، جریان انحرافی آزمایش، دیگر یک فرقه صوفی‌نمای صرف نیست؛ بلکه یک پروژه امنیتی–رسانه‌ای طراحی‌شده از سوی نهادهای اطلاعاتی انگلیس و رژیم صهیونیستی است که با نقاب درویشی، اهداف ضدایرانی و ضددینی را دنبال می‌کند. کشف حجاب خانوادگی در فتنه ۱۴۰۱ تنها یک پرده از سناریوی بی‌عفت‌سازی، قداست‌زدایی و فروپاشی فرهنگی این باند خطرناک است.
