اخیرا، خبر دستگیری چند شهروند یهودی در ایران، پیش از آنکه فرصتی برای بررسی‌های قضایی و امنیتی بیابد، به ماده خام اصلی یک کارخانه تولید پروپاگاندای پیچیده تبدیل می‌شود. تحلیل همزمان چهار سند منتشر شده از سوی وزارت خارجه آمریکا، کنگره جهانی یهود، سازمان صهیونستی StandWithUs و رسانه معاند ایران اینترنشنال، یک سناریوی هماهنگ و خطرناک را افشا می‌کند. این متون، قطعات یک پازل هستند که هدفشان نه اطلاع‌رسانی، بلکه ساختن و الصاق یک اتهام مشخص علیه جمهوری اسلامی است: چارچوب‌بندی دستگیری این چند فرد به عنوان «اثبات نهایی یهودستیزی دولتی». این یک بازی تبلیغاتی سوگیرانه است که در سه پرده اجرا می‌شود.
پرده اول: جعل یک «الگوی یهودستیزانه» برای توجیه پرونده
نقطه شروع، بیانیه رسمی و زیرکانه وزارت خارجه آمریکا و متحدانش است. این بیانیه یک تله روایی پهن می‌کند. با جاسازی استراتژیک عبارت «شهروندان یهودی» در کنار سایر گروه‌ها، این متن یک مجوز سیاسی صادر می‌کند تا دستگیری این چند فرد مشخص نه به عنوان یک پرونده امنیتی مجزا، بلکه به عنوان مصداقی از یک «الگوی یهودستیزانه» از پیش‌ساخته‌شده، تفسیر شود. این یک حمله پیش‌دستانه است که هرگونه شواهد و مدارک آتی از سوی ایران را پیشاپیش بی‌اعتبار می‌سازد، چرا که پرونده از همان ابتدا در یک قاب سیاسی مشخص قرار گرفته است.
پرده دوم: تبدیل «بازداشتی‌ها» به قربانیان بی‌گناه توسط بازوهای لابی
پس از آنکه بستر سیاسی فراهم شد، ماشین لابی‌گری به حرکت درمی‌آید تا خبر خشک «دستگیری چند یهودی» را به یک بحران انسانی تبدیل کند. کنگره جهانی یهود فوراً آن را به «هدف قرار دادن جوامع یهودی» تعبیر می‌کند. سپس، سازمان صهیونیستی StandWithUs با انتشار یک «فراخوان اقدام فوری»، این عملیات را به اوج می‌رساند. با تمرکز بر داستان شخصیِ دو بازداشتی و طرح این ادعا که آن‌ها «صرفاً به دلیل تعلق به جامعه یهودی» یا «ابراز حمایت از اسرائیل» دستگیر شده‌اند، این سازمان پرونده این افراد مشخص را از هرگونه زمینه امنیتی خالی کرده و آن را به یک تراژدی مذهبی تبدیل می‌کند. سوال دیگر این نیست که «چرا این افراد دستگیر شدند؟»، بلکه به این تغییر می‌یابد که «چگونه یک رژیم می‌تواند با شهروندان یهودی خود چنین کند؟». این یک دستکاری درخشان در تمرکز افکار عمومی است.
پرده سوم: مهر تأیید نهایی با برچسب «پارانویای یهودستیز» در رسانه
حلقه نهایی این زنجیره، رسانه‌ای معلوم الحال مانند ایران اینترنشنال است که وظیفه بسته‌بندی نهایی و توزیع گسترده این روایت را بر عهده دارد. این رسانه، یک پاسخ نهایی و ویرانگر برای سوال «چرا این یهودیان دستگیر شدند؟» فراهم می‌کند: «پارانویا». یعنی ملت شریف ایران، سوءظن شدید، بدگمانی بیمارگونه و ترس غیرمنطقی از دیگران دارد! با «پارانوئید» خواندن ایران، هرگونه استدلال امنیتی از سوی تهران، پیشاپیش به عنوان یک توهم بیمارگونه و نامعقول رد می‌شود. این برچسب، رسانه‌ها و مخاطبانشان را از نیاز به بررسی مدارک پرونده بی‌نیاز می‌کند. دستگیری این افراد دیگر یک موضوع قضایی نیست؛ بلکه نشانه یک روان‌پریشی ملی است.
برای درک بهتر این فرآیند، آن را مانند یک آزمایشگاه تولید سم در نظر بگیرید:
خبر دستگیری چند یهودی، ماده اولیه و بی‌شکلی است که روی میز آزمایشگاه قرار می‌گیرد. وزارت خارجه آمریکا، نقش کاتالیزور را ایفا می‌کند؛ واکنشی را آغاز می‌کند که این ماده خام را مستعد تبدیل شدن به سم می‌کند. گروه‌های لابی (کنگره جهانی یهود و StandWithUs) مواد واکنش‌دهنده هستند؛ آن‌ها احساسات و داستان‌های انسانی را به این محیط اضافه می‌کنند تا ترکیب اولیه سمی را شکل دهند. در نهایت، رسانه مزدور ایران اینترنشنال نقش حلال و تقویت‌کننده را بازی می‌کند؛ تمام مواد را در خود حل کرده، با برچسب «پارانویا» به آن حرارت می‌دهد و محصول نهایی را که یک اتهام غلیظ و کشنده به نام «یهودستیزی دولتی» است، در سطح جهانی منتشر می‌کند.
جمع بندی
آنچه مخاطب می‌بیند، نه یک خبر درباره چند بازداشتی، بلکه نتیجه یک واکنش شیمیایی دقیق و مهندسی‌شده است که برای مسموم کردن افکار عمومی جهانی علیه ملت شریف ایران و انسجام ملی طراحی شده است.
