امروزه «یوگا» به عنوان یک ورزش معرفی میشود. معمولا کسانی که با یوگا آشنا میشوند، در مراحل اولیه آن را به صورت حرکات #جسمی میشناسند. ممکن است برای لاغری، زیبایی اندام و حتی رسیدن به آرامش از آن استفاده کنند، اما به تدریج آن را به عنوان یک ورزش ذهنی و سپس به عنوان یک راه معنوی به کار میگیرند. در ادامه نیز به مرور به مسیری وارد میشوند که از ابتدا تصوری از آن نداشته اند، و بهتر است بگوییم، آن را آگاهانه انتخاب نکردهاند.
این که یوگا تنها یک ورزش نیست بلکه مرام و مسلکی شبه معنوی است، تنها یک ادعا نبوده و با گفته های پیشکسوتان مروج یوگا در کشور نیز مطابقت دارد.
سیدجلال موسوی نسب، که به واسطه کهولت سن به #پدر_یوگای_ایران معروف است، در موارد متعددی یوگا را یک مرام معنوی معرفی می کند. وی که بیش از ۳۰ جلد کتاب در زمینه یوگا ترجمه و تالیف نموده است، کسانی که یوگا را ورزش می نامند، کوته نظر معرفی می کند.
yon.ir/WpyeW
وی در مقدمه یکی از آثارش با اعتراض به قرار دادن یوگا به عنوان یکی از ورزش های همگانی، اینچنین می نویسد:
گروهی که باید در کسب معرفت یوگا به تصفیه روحی و روانی خود بپردازند، یوگا را مستمسک سلامت قرار داده، به عنوان مربی یوگا آن را با نامهای ورزش، نرمش، بدن سازی و غیره، به این مناسبت که با چند تمرین محدود ژیمناستیک تشابه دارد در هر کوی و برزن به این و آن تعلیم می دهند و فساد جسمی و روحی را در بین جامعه بذرافشانی کنند.
(هاتا یوگا، ساتیاناندا، مترجم: جلال موسوی نسب)
▪️ مطالعه بیشتر: کتاب “حقیقت یوگا”. نویسنده: حمیدرضا مظاهری سیف.
روش ترویج یوگا، از ابتدا بر این بوده که در سایر جوامع به عنوان یک دین و مرام مذهبی وارد نشود.
yon.ir/gML1n
در حدود ۱۰۰ پیش که به تدریج یوگا وارد جوامع غربی شد، برای جلوگیری از واکنش مسیحیان، بهترین راه این بود که یوگا را به عنوان یک ورزش معرفی کنند؛ آموزههای شبه معنوی آن را به عنوان اسراری محرمانه نگه دارند؛ و همگام با پیش آمدن مریدان، به تدریج واقعیتهای یوگا را به آن ها بگویند. به این ترتیب، واقعیتهای پنهان زمانی به شخص گفته میشود که با آن روبه رو شده است و بازگشت را ممکن نمیداند.
▪️ مطالعه بیشتر: مقاله “ریشه شناسی معنویت گرایی در شبه قاره هند” نویسنده: حسین عرب.