محبت به خدا، آخرین منزل بندگی است، محبت فوق عشق است، عشق عارضی است و محبت ذاتی، عاشق ممکن است از معشوق خود منصرف شود ولی محبت این گونه نیست، عاشق اگر معشوقش ناقص شد و کمالات خود را از دست داد ممکن است عشق او زایل شود، ولی مادر به بچه ناقص خود هم محبت و علاقه دارد.
” وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ … ”
“آنها که اهل ایمان اند کمال محبت و دوستی را فقط به خداوند می ورزند” سوره مبارکه بقره آیه ۱۶۵
شیخ رجبعلی خیاط