شبکه توانا، از رسانه‌های وابسته به تشکیلات بهایی، در مطلبی تازه با عنوان «چگونه خشم را به قدرت برای مبارزه با استبداد تبدیل کنیم؟» تلاش کرده است با بهره‌گیری از شرایط اقتصادی و نارضایتی‌های معیشتی، الگوی رفتاری ویژه‌ای برای سازمان‌دهی اعتراضات هیجانی در ایران طراحی کند.
این رسانه در مطلبی که آن را «پیام همراهان» معرفی کرده، با بازنشر تصاویر و ویدئوهایی از وقایع آبان ۱۳۹۸، کوشیده است خشم و هیجان مخاطبان جوان را احیا کرده و آن را به‌سمت کنش‌های خیابانی هدایت کند. در این محتوا، نویسندگان توانا از استعاره «بوکس و ضربه دقیق» استفاده کرده و اعتراضات هیجانی را «غیرمؤثر» توصیف کرده‌اند؛ سپس بر لزوم «نگهداری انرژی»، «پیش‌بینی‌ناپذیری کنش‌ها»، «افزایش هزینه سرکوب برای حکومت» و «ساخت شبکه‌های اجتماعی پایدار» تأکید می‌کنند.
به‌گفته تحلیلگران، چنین ادبیاتی نه یک تحلیل اجتماعی، بلکه نوعی راهنمای عملی برای مهندسی اعتراضات و تبدیل نارضایتی به آشوب سازمان‌یافته است؛ به‌ویژه آنکه توانا سابقه انتشار فراخوان‌ها و مطالب مشابه در سال‌های گذشته را نیز دارد.
در این متن، شبکه توانا مدعی است که واکنش‌های خشم‌آلود در برابر حکومت «قابل پیش‌بینی و قابل سرکوب» هستند و باید به‌جای آن، «ضربه حساب‌شده و آرام» وارد کرد. توانا همچنین نمونه‌هایی از جنبش‌های تاریخی مانند نافرمانی مدنی در هند را طرح کرده تا چارچوب مورد نظر خود را مشروع جلوه دهد؛ موضوعی که منتقدان آن را مصادره گزینشی تاریخ برای توجیه اقدام سیاسی معاصر می‌دانند.
این رسانه در پایان ادعا می‌کند که یکی از مخاطبان این مطلب را برای توانا ارسال کرده است؛ با این حال، زبان و ساختار متن، در امتداد همان ادبیات راهبردی این شبکه قرار دارد.
انتشار این محتوا در حالی صورت گرفته که کارشناسان رسانه‌ای معتقدند هدف اصلی آن بازتعریف خشم اجتماعی و تبدیل آن به پتانسیل بی‌ثبات‌کننده است؛ هدفی که با توجه به اشاره‌های مستقیم به مدل‌سازی کنش‌گری سیاسی، بیش از هر چیز نشانه‌ای از تلاش برای جهت‌دهی عملی به اعتراضات محسوب می‌شود.
