در اقدامی متناقض، فرقه انحرافی «عرفان کیهانی حلقه» با صدور اطلاعیه‌ای داخلی، اعضای خود را از انتشار هرگونه تصویر و اسلاید آموزشی منع کرده است؛ اقدامی که با عنوان «جلوگیری از تقلب و نفوذ عوامل جاسوس» توجیه شد، اما در واقع نشانه‌ای از تشدید کنترل و سانسور درونی در ساختاری است که خود به سرقت فرهنگی، جعل علمی و سوءاستفاده معنوی متهم است.
در اقدامی قابل تأمل، فرقه انحرافی موسوم به «عرفان کیهانی حلقه» در اطلاعیه‌ای از اعضای خود خواست تا از انتشار هرگونه تصویر و اسلاید آموزشی خودداری کنند. این فرقه که خود بارها به دلیل سرقت علمی و انحراف افکار عمومی مورد نقد قرار گرفته، دلیل این درخواست را «جلوگیری از تقلب و نفوذ عوامل جاسوس» عنوان کرده است.
بر اساس اطلاعیه منتشر شده در کانالهای مرتبط با فرقه «عرفان کیهانی حلقه»، مرکزیت این فرقه خطاب به «معرفت پژوهان» خود اعلام کرد: «لطفا از قرار دادن هر نوع شکل، فلوچارت و اسلاید درسی مربوط به مکتب عرفان کیهانی حلقه… اکیدا خودداری نمایند» .
در این اطلاعیه ادعا شده که این اقدام برای جلوگیری از تقلب و سوءاستفاده «عوامل نفوذی» است که ممکن است «موارد جعلی» را جایگزین مطالب اصلی کنند. از همراهان نیز خواسته شده که در صورت مشاهده چنین مواردی، نه تنها مرکزیت را در جریان بگذارند، بلکه به «متخلفین تذکر لازم» را بدهند و «بی تفاوت» نباشند. این درخواست در شرایطی مطرح میشود که پیشینه این فرقه با اتهامات جدی مالی و عقیدتی همراه بوده است .
بر اساس اسناد و گزارش‌های منتشر شده، «عرفان حلقه» توسط فردی به نام محمدعلی طاهری و بدون داشتن مجوزهای لازم از نهادهای قانونی مانند وزارت بهداشت پایه‌گذاری شد. این فرقه با برگزاری دوره‌های پرهزینه و ادعاهای درمانی غیرمتعارف مانند «فرادرمانی» و «مقابله با موجودات غیرارگانیک (اجنه)»، میلیاردها تومان از هواداران خود سود به دست آورده است .
این اقدام جدید فرقه انحرافی «عرفان حلقه» در کنترل و سانسور اطلاعات داخلی، در حالی صورت می‌گیرد که خود این مجموعه به طور سیستماتیک مرتکب سرقت فرهنگی و علمی شده است. پارادوکس آشکار در اینجا این است که آنها از «دزدی آثار» ابراز نگرانی می‌کنند، در حالی که لوگو همین فرقه، که نماد اصلی هویت بصری آن است، به وضوح برداشتی از نماد «یین و یانگ» در آیین تائو است. این تناقض، یک نمونه از رفتارهای دوگانه و عدم اصالت فکری در این فرقه به شمار می‌رود. هنگامی که یک گروه، پایه‌های هویتی خود را بر تصرف فرهنگی (برداشت بدون مجوز از عناصر فرهنگی دیگران) بنا نهاده، هرگونه ادعای مالکیت فکری و نگرانی از «تقلب» در درون، فاقد اعتبار اخلاقی جدی به نظر میرسد. این استراتژی بیشتر به منظور ایجاد فضای رازآلودگی، کنترل مطلق بر جریان اطلاعات و حفظ انحصار اقتصادی بر منابع آموزشی است تا حراست از اصالت علمی .
