اندیشکده «واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» در گزارشی تحت عنوان «نقشه‌راه صلح اسرائیل و لبنان» پیشنهاد می‌دهد که پس از شکست نظامی حزب‌الله، امریکا با ترکیب «هویج و چماق» لبنان را به پذیرش نسخه‌ای از پیمان ابراهیم وادار کند؛ وعده‌های اقتصادی در ازای پذیرش عادی‌سازی و تهدید به قطع کمک‌ها و فشارهای امنیتی برای تحمیل خلع‌سلاح حزب‌الله. این سند بیش از آنکه تحلیل بی‌طرف باشد، شمایلی از دستورکار سیاست‌گذاری نزدیک به محافل نومحافظه‌کار و صهیونیستی در واشنگتن ارائه می‌دهد.
به تازگی اندیشکده «واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» (WINEP)، که به محافل نومحافظه‌کار و صهیونیستی در آمریکا نزدیک است، در گزارشی تحت عنوان «نقشه راه صلح اسرائیل و لبنان»، طرحی دقیق برای کشاندن لبنان به «پیمان ابراهیم» و عادی‌سازی کامل روابط با رژیم صهیونیستی ارائه کرده است. این طرح که بر فرض شکست نظامی حزب‌الله بنا شده، یک «سیاست هویج و چماق» را برای تسلیم کردن دولت لبنان از طریق فشارهای اقتصادی و تهدیدهای امنیتی ترسیم می‌کند.
پیش‌فرض گزارش: لبنان پس از شکست نظامی حزب‌الله
گزارش اندیشکده واشنگتن، تحلیل خود را بر یک فرض بنیادین و آینده‌نگرانه بنا می‌کند: شکست نظامی حزب‌الله در جنگ با رژیم صهیونیستی، که به تضعیف گفتمان مقاومت در لبنان منجر شده است. نویسندگان گزارش مدعی هستند که در چنین شرایطی، «برای اولین بار در دهه‌ها، صلح دیگر در لبنان یک تابو نیست» و زمینه برای گفتگوهای دیپلماتیک برای فشار بر دولت لبنان فراهم شده است.
هدف نهایی: گسترش پیمان ابراهیم به مرزهای شمالی فلسطین اشغالی
محور اصلی این گزارش، اتصال هرگونه صلح احتمالی با لبنان به چارچوب «پیمان ابراهیم» است. در این گزارش به سخنان بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، اشاره می‌شود که آینده صلح با لبنان را «زیر چتر یک پیمان ابراهیم گسترش‌یافته» ترسیم می‌کند. این اندیشکده پرنفوذ به دولت آمریکا تجویز می‌کند که «لبنان را به عنوان یک امضاکننده آتی پیمان ابراهیم در نظر بگیرد» و از این فرصت برای پیشبرد دستور کار صلح منطقه‌ای بهره‌برداری کند.
ابزار اجرا: سیاست «هویج و چماق»
این گزارش برای وادار کردن لبنان به پذیرش این طرح، یک استراتژی دوگانه «هویج و چماق» (Carrot and Stick) را پیشنهاد می‌دهد:
هویج (امتیازات اقتصادی): به لبنان وعده داده می‌شود که در صورت همکاری و حرکت به سمت عادی‌سازی، از مزایای اقتصادی چشمگیری برخوردار خواهد شد. این موارد شامل «آزادسازی کمک‌های بین‌المللی برای بازسازی»، «احیای صنعت گردشگری»، «ایجاد یک منطقه آزاد تجاری در جنوب لبنان و شمال اسرائیل» و سرازیر شدن سرمایه‌های خارجی به این کشور است.
چماق (تهدید و تحریم): در مقابل، به دولت لبنان هشدار داده می‌شود که عدم همکاری هزینه‌های سنگینی خواهد داشت. این تهدیدها شامل «قطع کمک‌های نظامی آمریکا به ارتش لبنان»، «از دست دادن حمایت بین‌المللی از اقتصاد فروپاشیده لبنان» و مهم‌تر از همه، «برداشته شدن هرگونه مانع از سوی آمریکا برای تکمیل خلع سلاح حزب‌الله توسط اسرائیل به شیوه سخت (the hard way)» است. این اندیشکده همچنین پیشنهاد می‌کند که مقامات قضایی و امنیتی لبنانی که با قوانین ضدعادی‌سازی مقابله نکنند، تحت تحریم وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار گیرند.
نتیجه‌گیری: یک دستور کار سیاسی برای دوره پساجنگ
گزارش «موسسه واشنگتن» بیش از آنکه یک تحلیل بی‌طرف باشد، یک دستور کار سیاسی برای نقشه راه آینده دولت آمریکاست. این طرح به وضوح تفکر استراتژیک محافل صهیونیستی در واشنگتن را نشان می‌دهد که به دنبال بهره‌برداری از هرگونه نتیجه نظامی علیه محور مقاومت برای تحمیل یک نظم سیاسی جدید در منطقه هستند. فرمول این نقشه راه ساده است: شکست نظامی مقاومت + فشار اقتصادی = تحمیل عادی‌سازی سیاسی.
