رسانه صهیونیستی «JFeed» با انتشار گزارشی آمیخته به احساسات و تحریف تاریخی، تلاش کرده است یک معامله ملکی در دمشق را به «فتح خاموش ایران» تعبیر کند و از دل مهاجرت طبیعی یهودیان در دهه ۱۹۹۰، پروژه‌ای تازه از ایران‌هراسی بسازد؛ روایتی که در ظاهر از «خاطرات یک ملت» سخن می‌گوید، اما در عمل مأموریت دارد تا با تطهیر چهره تروریست‌های همسو با تل‌آویو، جنگ فرهنگی تازه‌ای علیه جمهوری اسلامی به راه اندازد.
در گزارشی جهت‌دار و مملو از زبان احساسی، رسانه صهیونیستی «JFeed» به تازگی مدعی شده است که جمهوری اسلامی ایران، تاریخ یک جامعه یهودی ۲٬۰۰۰ ساله را از نقشه دمشق «پاک کرده» و محله باستانی یهودیان این شهر را به یک «پایگاه ایرانی» تبدیل نموده است. این گزارش با ترسیم تصویری رمانتیک از گذشته «پرجنب‌وجوش» این محله و توصیف حضور ادعایی ایران به عنوان یک «فتح خاموش»، در تلاش است تا یک معامله ملکی را به یک «پاکسازی فرهنگی» تعبیر کند.
مهندسی احمقانه یک روایت: چگونه مهاجرت یهودیان به «فتح خاموش» ایران تبدیل شد؟
این گزارش، داستان خود را با توصیف محله یهودیان دمشق به عنوان یکی از «مهم‌ترین مراکز تاریخ یهودیان شرق» آغاز می‌کند و سپس به خروج تقریباً کامل این جامعه در دهه ۱۹۹۰ میلادی اشاره می‌کند. در این روایت، جنگ داخلی سوریه به عنوان «فرصتی» برای ایران معرفی می‌شود تا جای خالی یهودیان را پر کند. این رسانه مدعی است که بشار اسد در ازای کمک‌های ایران در جنگ، املاک این محله خالی از سکنه را در قالب «اجاره‌های موقت» به تهران واگذار کرد، اما ایران پس از پایان قرارداد، این محله را به یک «منطقه ایرانی» تبدیل کرده است.
این گزارش در نهایت با یک نتیجه‌گیری استراتژیک، این اقدام را به درگیری‌های نظامی اخیر گره می‌زند و می‌نویسد: «ایران فقط با موشک نمی‌جنگد؛ بلکه در سکوت، خانه‌ها، خیابان‌ها و خاطرات یک ملت دیگر را تصاحب می‌کند.»
تحلیل: یک ادعای مِلکی، ابزار جنگ فرهنگی و تطهیر تروریسم
گزارش «JFeed» بیش از آنکه یک تحقیق ژورنالیستی باشد، یک عملیات روانی است که در آن، تاریخ به صورت گزینشی به ابزاری برای پیشبرد یک دستور کار سیاسی امروزی تبدیل می‌شود:
۱. تحریف روایت مهاجرت:
این گزارش با کم‌اهمیت جلوه دادن علت اصلی خالی شدن این محله، یعنی مهاجرت بخش بزرگی از جامعه یهودیان به اسرائیل در دهه‌های پایانی قرن بیستم، روایت را تحریف می‌کند تا بتواند تمام تمرکز را بر روی مظلوم مقتدر یعنی ایران اسلامی معطوف کند.
۲. ساخت یک معادل‌سازی فریبنده:
خطرناک‌ترین بخش این توطئه رسانه‌ای، معادل‌سازی فریبنده میان «حضور ادعایی ایران در چند ساختمان» و «پاکسازی فرهنگی و تاریخی یک تمدن» است. این گزارش با استفاده از عباراتی مانند «پاک کردن تاریخ» و «تصاحب خاطرات»، این اقدام نظامی-سیاسی ادعایی را به یک جنایت فرهنگی ارتقا می‌دهد تا احساسات مخاطب را تحریک کرده و جمهوری اسلامی را به یهودستیزی متهم کند.
۳. یک دروغ، دو هدف: ایران‌هراسی و تطهیر تروریست‌ها
این گزارش با استفاده از نوستالژی و روایت یک «گذشته طلایی از دست رفته»، در حال ساختن یک پرونده اخلاقی علیه جمهوری اسلامی است. اما فریب بزرگتر در لایه بصری آن نهفته است. این رسانه با انتشار تصاویر توییت‌هایی از حضور یک «کاندیدای یهودی» در پارلمان دولت موقت جولانی (سرکرده هیئت تحریرالشام)، در حال اجرای یک عملیات فریب دوگانه است:
هدف اول (ایران‌هراسی): ارائه تصویری از ایران به عنوان یک نیروی اشغالگر و ویرانگر فرهنگی که می‌تواند هرگونه اقدام خصمانه علیه آن را توجیه کند.
هدف دوم (تطهیر تروریسم و عادی‌سازی یک متحد جدید): القای این پیام خطرناک که دولت تحت کنترل یک گروه تروریستی (هیئت تحریرالشام)، با به نمایش گذاشتن یک «کاندیدای یهودی» در حال ساخت یک «چهره دموکراتیک» برای خود است. این تطهیر چهره زمانی معنادارتر می‌شود که می‌بینیم همین دولت موقت، در برابر تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه هیچ واکنشی نشان نداده است.
در این روایت مهندسی‌شده، یک ادعای ملکی، به ابزاری برای شیطان‌سازی از ایران و در عین حال، سفیدشویی چهره یک گروه تروریستی تبدیل می‌شود که در سکوت، با اهداف رژیم صهیونیستی در منطقه همسویی کامل دارد.
