نهمین جشنواره «کهن آواهای تنبور» شهریور برگزار شد. این جشنواره به همت علی‌اکبر مرادی، از پیروان فرقه اهل‌حق و با هزینه شخصی برگزار شد.
با وجود معرفی این رویداد در رسانه‌های رسمی به عنوان یک جشن فرهنگی، حواشی آن قابل چشم‌پوشی نیست. در جریان جشنواره، مواردی همچون خوانندگی زنان، در آغوش کشیدن و دیده بوسی نامحرمان به چشم خورد؛ مسائلی که مغایر با موازین قانونی و اخلاقی جمهوری اسلامی ایران است.
از سوی دیگر، تنبور ساز آیینی و مقدس فرقه اهل‌حق (یارسان) است و در مناسک مذهبی این گروه به کار می‌رود. برگزاری جشنواره‌ای با محوریت این ساز، عملاً به ترویج و تبلیغ یک جریان فرقه‌ای منجر شده و خطر اشاعه باورهای آن در سطح جامعه را به دنبال دارد.
در این میان، نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر نهادهای نظارتی بیش از پیش زیر سؤال می‌رود. اگر این رویداد با مجوز رسمی برگزار شده، لازم بود بر نحوه اجرای آن نظارت جدی باشد تا مانع بروز حواشی خلاف قانون شود و اگر مجوزی صادر نشده، چرا خبرگزاری ایرنا و وزارت ارشاد به پوشش خبری چنین برنامه‌ای پرداخته‌اند؟
بی‌تردید، ترک فعل وزارت ارشاد در صیانت از ارزش‌های فرهنگی-اسلامی و سهل‌انگاری نهادهای نظارتی در این قبیل مراسم‌‌ها، می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری در عرصه فرهنگ عمومی بر جای گذارد. بنابراین مسئولان باید با حساسیت بیشتری نسبت به چنین رویدادهایی عمل کرده و ضمن جلوگیری از ترویج فرقه‌ای‌گری، از رعایت کامل شئونات اسلامی اطمینان حاصل کنند.
