این قسمت: کارلوس کاستاندا
کارلوس کاستاندا با تلفیق روایتهای شبهجادویی و تجربههای روانگردان، تصویری خیالانگیز از معنویت ارائه میدهد که از بنیانهای عقلانی و تجربی تهی است.
آثار او بیش از آنکه راهی به سوی خودشناسی باشند، به دنیای توهم و فرافکنی میانجامند.
نقد جدی بر کار او، فقدان انسجام فکری و اتکای افراطی به تجربههای غیرقابلتکرار است.