گفتگوی اختصاصی
یوگا در سراسر جهان به عنوان یک تمرین مؤثر برای آرامش ذهن و سلامت جسم معرفی می‌شود و میلیون‌ها نفر آن را به عنوان یک ورزش دنبال می‌کنند. اما آیا این حرکات و تکنیک‌های تنفسی، تمام حقیقت یوگا هستند یا تنها پوششی جذاب برای یک آیین معنوی با ریشه‌های عمیق در شرک و بت‌پرستی؟
محمدجواد نصیری، پژوهشگر معنویت‌های نوپدید، در این تحلیل موشکافانه، به تفکیک لایه‌های ظاهری و باطنی یوگا می‌پردازد. او استدلال می‌کند که وجه ظاهری یوگا (ورزش و سلامتی) به عنوان یک «پوشش» عمل می‌کند تا حقیقت باطنی آن، یعنی «پرستش خدایان هندو»، برای عموم پنهان بماند.
بر اساس این دیدگاه، بت‌ها و مجسمه‌های مورد احترام در یوگا، صرفاً نماد نیستند، بلکه نماینده موجوداتی خارجی و هوشمند (خدایان) تلقی می‌شوند که تمرینات یوگا راهی برای ارتباط با آن‌هاست. نصیری با استناد به آیه ۴۱ سوره سبأ («کَانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ» – “آنها جن را می‌پرستیدند”)، این «خدایان» را با مفهوم «جن» در الهیات اسلامی تطبیق داده و نتیجه می‌گیرد که هدف نهایی و سری یوگا، آماده‌سازی بدن برای ارتباط‌گیری با این موجودات است.
این تحلیل با اشاره به اعترافات مکتوب مروجان یوگا مبنی بر «سری و محرمانه» بودن بخش اعظم آموزه‌های آن، فرضیه وجود یک «باطن پنهان» و آیینی را در پس پرده ورزش و مدیتیشن تقویت می‌کند.
