کندالینی، که اغلب به عنوان «انرژی مار خفته» در پایین ستون فقرات معرفی می‌شود، یکی از جذاب‌ترین و در عین حال پرمناقشه‌ترین مفاهیم در معنویت‌های نوپدید است. اما آیا بیداری این انرژی، مسیری به سوی تعالی معنوی است یا دروازه‌ای به سوی ارتباط با موجوداتی ناشناخته با پیامدهای ویرانگر روانی؟محمدجواد نصیری، پژوهشگر معنویت‌های نوپدید، در این گفتگوی اختصاصی به کالبدشکافی مفهوم «کندالینی» در آیین یوگا می‌پردازد. او توضیح می‌دهد که بر اساس آموزه‌های یوگا، هدف از تمرینات فیزیکی و ذهنی، بیدار کردن نیروی کندالینی و هدایت آن از طریق هفت مرکز انرژی (چاکرا) برای رسیدن به وضعیت «سامادهی» یا رهایی است.
استناد به منابع اصلی یوگا و اعترافات مروجان آن، نشان می‌دهد که هر یک از چاکراها، در واقع جایگاه یک «خدا» یا «الهه» خاص در نظر گرفته می‌شوند. بنابراین، فعال‌سازی چاکراها صرفاً یک تکنیک انرژی‌درمانی نیست، بلکه نوعی آیین پرستش و تقدیس خدایان متعدد است.
«کندالینی» و «خدایان چاکرا» مصادیقی از موجودات غیرفیزیکی هوشمند (که در الهیات اسلامی از آن‌ها با عنوان «جن» یاد می‌شود) هستند، که یوگا در ماهیت خود، بستری برای آماده‌سازی جسم و روان جهت برقراری ارتباط با این موجودات است. ارتباطی که نهی شده و می‌تواند به آسیب‌های شدید و غیرقابل جبران روانی منجر شود.
