محمدعلی طاهری، رهبر فرقه عرفان حلقه، در پستی جدید به سخنان رضا پهلوی در کنفرانس مونیخ واکنش نشان داده و مینویسد:
«با مطالعه هشت خط ابتدایی از بخش اول طرح ارائهشده توسط رضا پهلوی (طرح موسوم به پروژه شکوفایی ایران) جهت مدیریتِ پیش و پس از فروپاشی جمهوری اسلامی، بهروشنی میتوان دریافت که شهوت قدرت و عطش در اختیار گرفتن تاج و تخت پادشاهی چنان سراسر وجود ایشان را فرا گرفته که حد و حصری برای آن متصور نیست.»
وی در ادامه با «موهوم» خواندن سخنان رضا پهلوی میافزاید:
«در همان چند سطر ابتدایی این طرح، ایشان خود را «رهبر خیزش ملی» معرفی کرده و تعابیری چون «تصمیمات رهبر»، «به پیشنهاد اعضا و تأیید رهبر»، «وظیفه عملیاتیکردن تصمیمات رهبر»، «تحت رهبریِ رهبر خیزش…» و… در بندبند این طرح موهومی موج میزند.»
طاهری سپس با توصیف رضا پهلوی به عنوان یک دیکتاتور مینویسد:
«تحکم مشهود در ادبیات این طرح چنان بوی دیکتاتوری میدهد که هرکسی بهسادگی درمییابد تشنگان سلطنت و عاشقان سیستم ارباب-رعیتی و مشتاقان تحمیل «حکومتی تکحزبی و مادامالعمر» به مردم، حتی در فریب ملت نیز ناشیانه رفتار کردهاند و نتوانستهاند در ابتدای کار، نیات شوم خود را پنهان سازند. با این پردهدری، از همین حالا میتوان تصور کرد که رهبر خودخوانده سلطنت، فعلاً شعارهای تکراری میدهد و در صورت یافتن مجالی، به چه دیکتاتور دیگری مبدل خواهد شد.»
طاهری همچنین در واکنش به تغییر نام «مجلس شورا» به «مهستان» توسط رضا پهلوی میگوید:
«نامگذاری مجلس شورا به «مهستان»، بدون مشورت با مردم و اشاره مستقیم به انتخاباتی که تنها دو گزینه «رئیسجمهور» یا «پادشاه» را به ملت ارائه خواهد کرد، یادآور مدل رفراندوم ۱۳۵۸ جمهوری اسلامی است که مردم صرفاً «آری یا نه» به یک نظام از پیش طراحیشده داشتند، نه حق انتخاب واقعی.»
واکنش تند محمدعلی طاهری به طرح رضا پهلوی را میتوان در چارچوب رقابت دو گفتمان مخالف جمهوری اسلامی تحلیل کرد. از یک سو، طاهری به عنوان نماینده جریان عرفانگرای افراطی که همواره مواضعی ضدسلطنتی داشته، با برجستهسازی ادبیات «دیکتاتوری» و «شهوت قدرت» در سخنان پهلوی، تلاش دارد پایگاه اجتماعی خود را در تقابل با گفتمان سلطنتطلبان تقویت کند.
از سوی دیگر، ادعای طاهری درباره «مهستان» و تشبیه آن به رفراندوم ۱۳۵۸، تلاشی برای ایجاد پیوند ذهنی بین سلطنتطلبان و جمهوری اسلامی در ذهن مخاطبان است تا بتواند طرح مانیفست رنسنانس ایران آزاد خود را در میان اپوزیسیون سرگردان پرزنت کند.