کانال تلگرامی «مهر ایران» که متعلق به جریان اپوزیسیون باستانگراست، با انتشار متنی تند به صحنه سجده یکی از حاضران در گردهمایی اپوزیسیون در مونیخ به رضا پهلوی واکنش نشان داد. این کانال در پیام خود با لحنی تحقیرآمیز از رضا پهلوی خواست «آن پسرک حقیر» را بلند کند و «یک سیلی محکم در گوشش بنوازد».
متن منتشر شده با شعار «آریایی آزاده است» به شدت از عمل سجده کردن انتقاد کرده و آن را مغایر با فرهنگ ایرانی دانسته است: «ایران آینده نیاز به کیش شخصیت و بردههای دستبوس و دستلیس ندارد! آریایی آزاده است و حتی خدا را بنده نیست و خدایار است نه خدا بنده!»
تحلیل واکنشها:
1. تقابل گفتمانی: این موضعگیری نشاندهنده تقابل عمیق بین جریانهای مختلف اپوزیسیون است. جریان باستانگرا که بر مفاهیم «آزادگی آریایی» تأکید دارد، به وضوح با هرگونه نمایش احترام که به نظر آنها «بردگی» میآید، مخالف است.
2. بحران مشروعیت: این حادثه و واکنشهای پس از آن، شکافهای ایدئولوژیک در اپوزیسیون را آشکارتر کرده است. در حالی که برخی طرفداران پهلوی به دنبال بازتولید الگوهای تاریخی احترام به شاه هستند، جریانهای باستانگرا این رفتارها را ضدیت با «آزادگی ایرانی» میدانند.
3. چالشهای آینده: این تنش نشان میدهد که حتی در صورت تغییر نظام در ایران، اختلافهای عمیق فرهنگی و اجتماعی بین گروههای مخالف میتواند به چالشی اساسی تبدیل شود. نحوه برخورد با مراسمها و آیینهای احترام، یکی از همین نقاط اختلاف است.
واکنش تند کانال مهر ایران به این رویداد، بیش از آنکه صرفاً درباره یک حادثه خاص باشد، نشاندهنده جنگ گفتمانی بین جریانهای مختلف اپوزیسیون است. این اتفاق بار دیگر ثابت کرد که اپوزیسیون ایران نه تنها در استراتژیهای سیاسی، بلکه در مبانی فرهنگی و اجتماعی نیز دچار اختلافهای بنیادین است.