تعارض در رفتار سازمان دموکراتیک یارسان؛ از شعار تا عمل

سازمان دموکراتیک یارسان که همواره مدعی نمایندگی جامعه اهل‌حق و دفاع از ارزش‌های دموکراتیک بوده است، اخیراً با اقدامی جنجال‌برانگیز، پنج تن از اعضای خود را به دلیل حضور بدون دعوت رسمی در نشست مونیخ از سازمان اخراج کرد. این اقدام که از سوی برخی ناظران به رفتارهای دیکتاتورمآبانه تشبیه شده است، تناقض آشکاری بین گفتار و کردار این سازمان را نمایان ساخته است.
افراد اخراج‌شده شامل علی‌عسکر خسروی، عزیزمراد اکبری، علی مهرابی، حسین خلیفه و بشیر امیرخانی هستند که بدون کسب مجوز از شورای مرکزی سازمان و بدون داشتن جایگاه نمایندگی رسمی، در نشست «همکاری برای نجات ایران» حضور یافته بودند. این نشست با شرکت چهره‌هایی همچون رضا پهلوی و دیگر فعالان اپوزیسیون برگزار شده بود.
سازمان در بیانیه‌ای رسمی، این افراد را به «تملق‌گویی»، «تحریف تاریخ» و «سوءاستفاده از هویت یارسانی» متهم کرد. در مقابل، فریدون کرمی، عضو شورای رهبری سازمان، به عنوان نماینده رسمی در این نشست حضور داشت و مواضع سازمان را ارائه کرد.
این برخورد شدید نه‌تنها تناقض فاحش میان شعارهای دموکراتیک و عملکرد درونی سازمان را آشکار ساخته، بلکه حاکی از تحمل‌ناپذیری نسبت به دیدگاه‌های متفاوت و گرایش به انحصارطلبی در ساختار تشکیلاتی آن است.
انتقادها نسبت به این تصمیم سازمان رو به افزایش است، چرا که چنین اقداماتی بیش از آنکه نشانه انسجام درونی باشد، بیانگر کشمکش‌های داخلی و رقابت برای حفظ قدرت در درون سازمان دموکراتیک یارسان به نظر می‌رسد. این رویداد پرسش‌های جدی درباره پایبندی واقعی این سازمان به اصول دموکراسی و مشارکت جمعی ایجاد کرده است.