سیاست گرسنگی؛ از ایران پهلوی تا غزه امروز/ همسویی باستان‌گرایان با پروژه صهیونیستی

در پی تشدید محاصره غذایی رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، داریوش دولتشاهی – از مروجان باستان‌گرایی و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران – در کانال تلگرامی خود به تشریح تاریخی سیاست «گرسنگی دادن به دشمن» به عنوان ابزاری جنگ‌افروزانه پرداخته است.
دولتشاهی در این پیام مدعی شده است:
«گرسنگی دادنِ مردمِ دشمن یکی از سلاح‌های آمریکا و اسرائیل در جنگ است. زمانی که شاهِ فقید با تأثیر بر اوپک، قیمت نفت را بالا نگه داشت، آمریکایی‌ها با افزایش قیمت گندم، شکم مردم ایران را هدف گرفتند.»
این ادعا در حالی مطرح می‌شود که اسناد تاریخی نشان می‌دهد وابستگی اقتصادی ایران به غرب در دوران پهلوی و سیاست‌های واردات محور از عوامل اصلی بحران‌های غذایی آن دوره بود. امروز نیز رژیم صهیونیستی با محاصره کامل غزه، از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌کند؛ اقدامی که سازمان‌های بین‌المللی آن را جنایت جنگی می‌دانند.
اشاره دولتشاهی به «شاه فقید» در حالی است که سیاست‌های وابسته رژیم پهلوی به واردات گندم از آمریکا، ایران را در برابر تحریم‌های غذایی آسیب‌پذیر کرده بود.
همچنین باستان‌گرایان که همواره از «تمدن بزرگ» باستان سخن می‌گویند، امروز در قبال کشتار کودکان غزه توسط رژیم صهیونیستی سکوت اختیار کرده‌اند.
از سویی این جریان‌ها با بزرگ‌نمایی مشکلات داخلی، سعی در انحراف افکار عمومی از جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی دارند.
ادعاهای دولتشاهی نه تنها توجیهی برای سیاست‌های استعماری غرب است، بلکه سعی در تطهیر رژیم پهلوی دارد؛ رژیمی که ایران را به واردکننده گندم تبدیل کرد. امروز اما جمهوری اسلامی با خودکفایی در تولید گندم و ارسال کمک‌های غذایی به غزه، در مقابل همان سیاست‌های استعماری ایستاده است.