در حالی که فرقه رادیکال دراویش–صهیونیستی اپوزیسیون طی سه سال گذشته یکی از پیشرانهای رسانهای اغتشاشات ۱۴۰۱ و فتنه مهسا بود و با شعارهایی چون «زن، زندگی، آزادی»، «دفاع مشروع» و «اعتصابات سراسری» به جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران دامن میزد، اکنون پس از شکست پروژههای براندازانه و وحدت ملی پدیدآمده در پی جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، مسیر دیگری در پیش گرفتهاند.
این جریان، که با کشف حجاب نمایشی از اعضای خانواده خود به سبک رضاخانی، سعی در تحریک جامعه داشت، امروز با ناامیدی از فروپاشی جمهوری اسلامی ایران، به سراغ موجسازی جدیدی با هشتگ «آب، برق، زندگی» رفتهاند تا بحرانسازی تازهای را کلید بزنند.
اکنون این پرسش جدی مطرح است که چرا این گروهکهای افراطی، پس از فروکشکردن فتنه مهسا، بهیکباره تغییر موضع دادهاند؟ آیا پشت پرده این جابهجاییهای هشتگی، پروژهای تازه از اتاق فکرهای امنیتی دشمن نهفته است؟