در یکی از تازهترین خروجیهای رسانهای گروه آنارشیک ریاستارت، پیامی به نقل از سید محمد حسینی، لیدر این گروه در فضای مجازی منتشر شده که در آن، وی از رژیم صهیونیستی برای حمایت از جامعه دروزی سوریه تشکر کرده و همزمان از محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، تقاضا کرده با فشار به رئیسجمهور سوریه، حقوق گروههای موسوم به «وحدت وجودی» را به رسمیت بشناسد.
این پیام که با لحن رسمی اما ادعاهایی اغراقآمیز و بیاساس منتشر شده، مدعی است که جریان ریاستارت «اپوزیسیون جهانی وحدت وجودی» است و ۴۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان پیرو این دیدگاهاند. همچنین در پیام تأکید شده که «جهان باید به گروههای عرفانی احترام بگذارد» و هرگونه تعرض به آنها تحمل نخواهد شد.
ناظران سیاسی و کارشناسان جریانهای برانداز، انتشار این بیانیه را نمونهای روشن از التقاط، انحراف و توهمپردازی سیاسی در چارچوب یک گروه آشوبطلب ارزیابی کردهاند. از نگاه منتقدان، گروه ریاستارت بار دیگر با ترکیب مفاهیم عرفانی، بازیهای رسانهای و ادعاهای فرقهای، در تلاش است تا خود را در قالب یک جریان جهانی معرفی کند؛ تلاشی که پیشتر نیز با ادعاهای مشابه مانند «فتح ایران از طریق حملات صوتی» یا «انقلاب ذهنی از طریق تخریب اموال عمومی» همراه بوده است.
همچنین درخواست حمایت از رژیمهایی چون اسرائیل و عربستان سعودی در موضوعات داخلی سوریه، نشانهای آشکار از ماهیت غیرملی و آشوبمحور این جریان است؛ جریانی که بهنام عرفان و مقاومت، عملاً در خدمت پروژههای بیثباتسازی منطقه قرار گرفته و با بیاعتنایی به واقعیتهای سیاسی و انسانی منطقه، از ابزارهای فرقهای و ادبیات خیالی برای فریب مخاطبان کماطلاع بهره میگیرد.
این نخستینبار نیست که جریان ریاستارت با نشر بیانیههایی مضحک و پرطمطراق، سعی در القای تصویری جعلی از قدرت و نفوذ خود دارد. ادعای وجود ۴۰۰ میلیون پیرو برای یک گروه ناشناخته و فاقد ساختار واقعی، صرفاً نشانهای از بحران شدید مشروعیت و فقر تحلیلی در این جریان است.
در مجموع، پیام اخیر سید محمد حسینی را نه میتوان موضعگیری سیاسی خواند و نه حتی بیانیهای عرفانی – بلکه صرفاً باید آن را تلاش بیثمر یک فرقه انحرافی برای دیده شدن از طریق هرجومرج کلامی، توهین به عقلانیت جمعی و تداوم تقابل با منطق ملی و منطقهای دانست