در برنامه تلویزیونی صبحانه ایرانی، که صبح ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ از شبکه دو سیما پخش شد، یوگا و تایچی بهعنوان ورزشهای مناسب برای سالمندان معرفی شدند. این توصیه، که توسط دکتر علیرضا سپیانی، متخصص طب سالمندی مطرح شد، جای تأمل دارد، زیرا یوگا و تایچی، برخلاف تصور رایج، صرفاً فعالیتهای فیزیکی نیستند، بلکه ریشههای معنوی و فلسفی خاصی دارند که به باورهای شبهمعنوی متصلاند.
ابعاد پنهان یوگا و تایچی؛ ورزش یا عرفان شرقی؟
تأثیر معنوی پنهان در این تمرینات
یوگا و تایچی، بیش از آنکه صرفاً تمرینهای فیزیکی باشند، با مفاهیم عرفانهای شرقی و انرژیدرمانی گره خوردهاند. بسیاری از حرکات این ورزشها، در فرهنگهای شرقی، ارتباطی عمیق با مراقبههای شرکآلود و تفکر ارتباط با هستی دارند.
چرا این توصیه نگرانکننده است؟
۱️ترویج باورهای شبهمعنوی: سالمندان، به دلیل شرایط سنی و نیاز به آرامش، ممکن است بهسادگی جذب مفاهیمی شوند که در ظاهر بیضرر بهنظر میرسند، اما در عمل آنها را از معنویت حقیقی دور میکنند.
۲️جایگزینی نادرست بهجای ورزشهای علمی: ورزشهای علمی مانند پیادهروی، تمرینات تعادلی و حرکات اصلاحی، بدون وابستگی به باورهای شبهمعنوی، تأثیرات مثبت اثباتشدهای دارند. در مقابل، یوگا و تایچی، در بسیاری از موارد بخشی از آموزههای شبهعرفانی هستند که سلامت معنوی فرد را تحت تأثیر قرار میدهند.
۳️نفوذ باورهای شبهمعنوی در رسانهها: اینکه چنین توصیهای در یک برنامه تلویزیونی رسمی مطرح میشود، نشاندهنده عدم آگاهی برخی کارشناسان از ابعاد معنوی این ورزشها و نفوذ تدریجی عرفانهای نوظهور در فضای عمومی است.
در نتیجه
رسانهها وظیفه دارند که در معرفی ورزشهای مناسب، دقت بیشتری داشته باشند و از ترویج ناخواسته باورهای شبهمعنوی جلوگیری کنند. سالمندان نیز باید با ورزشهای علمی و اثباتشده آشنا شوند تا سلامت جسمی و روحی خود را بدون وابستگی به آموزههای انحرافی حفظ کنند.
نویسنده: زینب کریمی