به تازگی، و به گزارش روزنامه Intermountain Jewish News، جامعه یهودیان ایرانی ساکن آمریکا، در پی تحولات اخیر و آتش‌بس ۱۲ روزه میان ایران و رژیم صهیونسیتی، دیدگاه‌های خود را مطرح کرده‌اند. آن‌ها ضمن ابراز نگرانی از شرایط، بر این باورند که تقابل اصلی با حکومت ایران است، نه مردم این کشور.
دکتر رابرت صالح‌ربی، دندانپزشک یهودی ایرانی تبار که ۴۰ سال پیش از تهران به آمریکا مهاجرت کرده، قویاً مخالف حکومت فعلی ایران است. او می‌گوید: «این دولتی که هیچ‌کس نمی‌تونه بهش اعتماد کنه، بنیادگرایان اسلامی ایده‌های دیوانه‌واری دارن و ده‌ها ساله که اسرائیل رو تهدید می‌کنن. پس نه اسرائیل و نه آمریکا نمی‌تونستن این ریسک رو بپذیرن و بالاخره یه کاری باید انجام می‌شد.»
دیوید فراهی، متولد آمریکا از والدینی یهودی-ایرانی که در سال ۱۹۷۲ میلادی مهاجرت کردند، نیز با این دیدگاه هم‌عقیده است. او تأکید می‌کند: «من اصلاً دچار تضاد نیستم، چون جنگ اسرائیل با رژیم ایرانه، نه با مردم ایران. اگه چیزی هم باشه، اسرائیل و ارتش دفاعی اسرائیل دارن برای آزادی مردم ایران علیه این رژیم می‌جنگن.» فراهی معتقد است بیش از ۸۰ درصد ایرانیان از حکومت کنونی حمایت نمی‌کنند و حتی بسیاری از ایرانیان غیر یهودی، هرچند از اقدامات اسرائیل حمایت نمی‌کنند، اما «در سکوت» حملات علیه حکومت را به امید تغییر و آزادی مردم، تأیید کرده‌اند!
فراهی که در طول «جنگ ۱۲ روزه» با خویشاوندانش در تهران در تماس بوده، وضعیت مردم را این‌گونه توصیف می‌کند: «مردم ترسیده بودن و حق هم داشتن.» او اشاره می‌کند که تبلیغات ۴۶ ساله جمهوری اسلامی، به ویژه در دو سال اخیر که فقط تصاویر غزه و «دروغ‌هایی درباره اقدامات ارتش اسرائیل» را نشان می‌داد، باعث شده بود مردم عادی فکر کنند «هدف IDF نابودی تهران بود.» او می‌افزاید: «واضحه که این هدف IDF نبود و اونا این کار رو نکردن، اما جمهوری اسلامی می‌خواست مردمش اینجوری فکر کنن.»
در پایان این گزارش اشاره شده: صالح‌ربی و فراهی وضعیت ایران را در طول آتش‌بس کنونی رصد می‌کنند.
فراهی معتقد است که «جنگ ۱۲ روزه به دنیا و مردم ایران نشون داد که این حکومت یه ببر کاغذی هست. اونا تحقیر شدن، سرکوب شدن و عمیقاً آسیب‌پذیر شدن.»
صالح‌ربی نیز با مطالعه وب‌سایت‌های مخالفان و شبکه‌های اجتماعی، تحولات داخلی ایران را دنبال می‌کند. او می‌گوید: «فکر می‌کنم هوشمندانه است که اسرائیل رهبر عالی رو نکُشه، چون واقعاً نمی‌دونید کی جاش رو می‌گیره. این در واقع راهکاری خوب برای همین وضعیت ناکارآمد و فاسد کنونیه. این سیستم بالاخره خودش از هم می‌پاشه…»
