ساعاتی پس از صدور رأی مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری درباره تعهدات حقوقی رژیم صهیونیستی در قبال آژانس‌های سازمان ملل در غزه و کرانه باختری، کنگره جهانی یهود (WJC) در بیانیه‌ای تهاجمی و خلاف جهت رأی دیوان، به‌جای اشاره به مسئولیت‌های رژیم اسرائیل، با متهم‌سازی حماس و نهادهای سازمان ملل تلاش کرد روایت حقوقی را وارونه کند و خواستار قطع رابطه سازمان ملل با حماس و معرفی این گروه به‌عنوان سازمانی تروریستی شد.
ساعاتی پس از صدور رأی مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) درباره تعهدات حقوقی رژیم غاصب صهیونیستی در قبال آژانس‌های سازمان ملل در غزه و کرانه باختری، کنگره جهانی یهود (WJC) در یک بیانیه تهاجمی و در اقدامی که به نظر می‌رسد یک فرار به جلو باشد، اصل رأی دیوان را نادیده گرفت و با حمله شدید به حماس و سازمان ملل، تلاش کرد تا روایت را به طور کامل تغییر دهد.
این بیانیه که توسط این لابی قدرتمند صهیونیستی منتشر شد، به جای پرداختن به مسئولیت‌های حقوقی رژیم نامشروع صهیونی که موضوع اصلی رأی دیوان بود، تمام تمرکز خود را بر مقصرنمایی حماس و نهادهای بین‌المللی معطوف کرد.
آدرس غلط به جای پاسخ؛ تمام تقصیرها به گردن حماس افتاد!
در این بیانیه آمده است: «دیوان لاهه بار دیگر فرصت را برای برجسته کردن منبع واقعی رنج در غزه از دست داد: حماس.»
کنگره جهانی یهود در ادامه، حماس را نه تنها مسئول حمله هفتم اکتبر، بلکه مسئول دهه‌ها «سایه ترس و انتقام بر جامعه فلسطین» دانست. این بیانیه با حمله به آژانس‌های سازمان ملل، به ویژه آنروا (UNRWA)، مدعی شد که «سال‌ها همکاری داوطلبانه» این نهادها با حماس، این گروه را در «تحکیم مشت آهنین خود» جسورتر کرده است.
این لابی صهیونیستی در ادامه ادعا کرد که دیوان لاهه و نهادهای سازمان ملل با نادیده گرفتن این «واقعیت»، «تأییدی ضمنی» به حماس می‌دهند تا به استفاده از این سازمان به عنوان «سپر انسانی» و «شاهرگ حیاتی برای فعالیت‌های تروریستی‌اش» ادامه دهد.
درخواست برای اقدام علیه حماس، نه رژیم غاصب!
در نهایت، این بیانیه به جای هرگونه اشاره به لزوم پایبندی رژیم منحوس به رأی دیوان، یک درخواست کاملاً معکوس را مطرح می‌کند. در این بیانیه آمده است: «کنگره جهانی یهود از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که به جای پیشبرد روایت‌های یک‌جانبه و سیاسی‌شده، حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی کرده و پیوندهای سازمان ملل با این سازمان را قطع کند.»
این بیانیه، نمونه‌ای آشکار از استراتژی جنگ شناختی است که در آن، یک چالش حقوقی علیه اقدامات رژیم صهیونیستی، به یک کیفرخواست سیاسی علیه دشمنان آن (حماس) و نهادهای بین‌المللی (سازمان ملل و دیوان لاهه) تبدیل می‌شود تا فشار افکار عمومی از روی این رژیم آپارتاید برداشته شده و به سمت دیگری هدایت شود.
