برگزاری کنفرانس «روایت‌های آینده در ایجاد هماهنگی بین ادیان» در آستانه، صرفاً یک نشست نمادین نبود؛ گامی دیگر در جهت تقویت الگوی سکولارِ تساهل است که با مشارکت فعال جریان‌های مسئله‌دار عقیدتی و حمایت دولت قزاقستان، می‌کوشد حساسیت‌زدایی دینی را در سطح منطقه و فرامنطقه نهادینه کند.
کنگره مذاهب جهانی و سنتی قزاقستان در تاریخ ۲۸ آبان خبر برگزاری کنفرانسی با عنوان «روایت‌های آینده در ایجاد هماهنگی بین ادیان» را منتشر کرد. این رویداد یک روز پیش از آن، در پایتخت این کشور و با حضور نمایندگانی از نهادهای دولتی، سازمان‌های بین‌المللی و چهره‌های مذهبی برگزار شد؛ نشستی که در ظاهر بر «تقویت همکاری بین ادیان» تأکید داشت.
اما ساختار این کنگره و ترکیب شرکت‌کنندگان، تصویر دقیق‌تری از اهداف واقعی آن نشان می‌دهد. در کنار نمایندگان ادیان رسمی، جریان‌هایی مانند بهائیت نیز به‌عنوان مهمان دائمی در جلسات و رویدادهای این کنگره حضور دارند؛ جریان‌هایی که سال‌هاست حامل گفتمان تساهلِ بی‌قید، ترویج سکولاریسم و عادی‌سازی «فرهنگ‌های انحرافی» بوده‌اند. سیاست رسمی قزاقستان نیز در سال‌های اخیر آشکارا بر ترویج همین رویکرد استوار بوده است.
در چنین چارچوبی، شعار «ایجاد هماهنگی بین ادیان» عملاً به معنای کنار گذاشتن مرزهای اعتقادی و کاهش حساسیت نسبت به جریان‌های انحرافی و الحادی تعبیر می‌شود؛ فرایندی که به‌جای تقویت ایمان و فهم دینی، به مهندسی نوعی همزیستی خنثی و سکولار می‌انجامد. این رویکرد بیش از آنکه پاسخی به نیازهای واقعی جوامع دینی باشد، بخشی از پروژه بزرگ‌تر بازتولید تساهلِ سکولار در منطقه است.
