در روایات، ظهور حضرت (ع) بسیار روشن بوده است و از آن تعبیر به روشن تر از خورشید شده است و هر شخص طالب حقیقتی به راحتی خواهد توانست صحت وی را تشخیص دهد.
ظهور امام زمان (عجلاللهتعالیفرجه) و برپایی عدل و داد از وعده های الهی است که قطعا رخ خواهد داد. مسئله مهم در مواجهه با ظهور امام زمان (عجلاللهتعالیفرجه) شناخت ایشان پس از ظهور است. مدعیان دروغین از این مسئله نهایت استفاده را کرده اند تا بیشترین بهره را ببرند.
عدم اطلاعات کافی و ضعف ایمان در بعضی افراد باعث می شود که امر ظهور برای آن ها مشتبه شده و پیروان مدعیان دروغین شوند. اگر افراد شناخت کافی نسبت به روایات معصومین (علیهمالسلام) در باب ظهور داشته باشند، مدعیان دروغین هیچ وقت نخواهند توانست دام های خود را پهن کرده و از این آب گل آلود ماهی صید کنند.
در روایات نشانه های ظهور امام زمان (عجلاللهتعالیفرجه) ذکر شده است؛ خروج سفیانی، خروج یمانی، خسف بیدا، قل نفس الزکیه، صیحه آسمانی از نشانه های حتمی ظهور می باشند و با رخ دادن این مسائل در عالم باید منتظر ظهور در نزدیکی آن وقایع بود.
از طرفی امام زمان (علیهالسلام) دارای خصوصیتهایی است که کاملاً ایشان را با افراد دیگر یا همان مدعیان دروغین تمیز خواهد داد. مثل عِلم امام، معجزات ایشان، عدم تناقض در گفتار ایشان و غیره. در روایات، امام زمان (علیهالسلام) بسیار روشن بوده است و از آن تعبیر به روشن تر از خورشید شده است و هر شخص طالب حقیقتی به راحتی خواهد توانست صحت وی را تشخیص دهد.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ ع وَ عِنْدَهُ فِی اَلْبَیْتِ أُنَاسٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ إِنَّمَا أَرَادَ بِذَلِکَ غَیْرِی فَقَالَ أَمَا وَ اَللَّهِ لَیَغِیبَنَّ عَنْکُمْ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ وَ لَیَخْمُلَنَّ هَذَا حَتَّى یُقَالَ مَاتَ هَلَکَ فِی أَیِّ وَادٍ سَلَکَ وَ لَتُکْفَؤُنَّ کَمَا تُکْفَأُ اَلسَّفِینَهُ فِی أَمْوَاجِ اَلْبَحْرِ لاَ یَنْجُو إِلاَّ مَنْ أَخَذَ اَللَّهُ مِیثَاقَهُ وَ کَتَبَ اَلْإِیمَانَ فِی قَلْبِهِ وَ أَیَّدَهُ بِرُوحٍ مِنْهُ لَتُرْفَعَنَّ اِثْنَتَا عَشْرَهَ رَایَهً مُشْتَبِهَهً لاَ یُدْرَى أَیٌّ مِنْ أَیٍّ قَالَ فَبَکَیْتُ فَقَالَ مَا یُبْکِیکَ یَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ کَیْفَ لاَ أَبْکِی وَ أَنْتَ تَقُولُ اِثْنَتَا عَشْرَهَ رَایَهً مُشْتَبِهَهً لاَ یُدْرَى أَیٌّ مِنْ أَیٍّ قَالَ وَ فِی مَجْلِسِهِ کَوَّهٌ تَدْخُلُ فِیهَا اَلشَّمْسُ فَقَالَ أَ بَیِّنَهٌ هَذِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَمْرُنَا أَبْیَنُ مِنْ هَذِهِ اَلشَّمْسِ.[۱]
مفضل بن عمر گوید: خدمت امام صادق (علیهالسلام) بودم، و در اتاق مردم دیگری هم نزدش بودند، که من گمان کردم روی سخنش با دیگری است، امام فرمود، همانا بخدا که صاحب الامر از میان شما پنهان شود و گمنام گردد، تا آنجا که گویند، او مرد، هلاک شد، در کدام دره افتاد، و شما مانند کشتی گرفتار امواج دریا، متزلزل و واژگون شوید، و نجات نیابید جز کسی که خدا از او پیمان گرفته و ایمان را در دلش ثبت کرده و او را با روحی از جانب خود تقویت نموده، و همانا دوازده پرچم مشتبه بر افراشته گردد که هیچ یک از دیگری شناخته نشود(حق از باطل مشخص نگردد) زراره گوید: من گریه کردم، امام فرمود: چه ترا بگریه آورد، ای ابا عبد الله؟ عرض کردم، قربانت چگونه نگریم که شما می فرمایید: دوازده پرچم مشتبه است و هیچ یک از دیگری شناخته نشود، زراره گوید: در مجلس آن حضرت سوراخی بود که از آنجا آفتاب می تابید، حضرت فرمود: این آفتاب آشکار است؟ گفتم: آری، فرمود: امر ما از این آفتاب روشن تر است.»
حال یک سوال از پیروان مدعیان دروغین، آیا افرادی مثل احمد اسماعیل بصری، علی محمد باب، حسینعلی نوری و … که همه ادعای مهدویت کرده اند، امرشان به چنین آشکاری است؟
پی نوشت:
[۱]. الکافی (ط – الإسلامیه)، کلینی، ج ۱، ص ۳۳۸.
منبع: ادیان نت
