علامه محمد تقی جعفری:
عرفان مثبت، نتیجه ارتباط انسان را با جهان برونى و همه رویدادها، درست و مطابق همان ارتباط منعکس مىسازد. منعکس ساختن خلاف ارتباط با جهان برونى و رویدادها، یا ناشى از ضعف شخصیّت است که با استقلال و قدرتى که عرفان به شخصیّت آدمى مىدهد، ناسازگار است و یا ناشى از جهل به این قانون است که ابراز خلاف واقع، نوعى مبارزه با خویشتن است که همواره به مغلوبیّت شخصیّت مىانجامد.
جاى بسى شگفتى است که در قاموسِ زندگىِ بعضى از مدّعیان عرفان، دروغ و ابراز خلاف واقع به بهانه مصالح- نه دفع ضررهایى که از ضررِ روحىِ دروغ بدتر باشد- با عرفان جمع مىشود و هیچ تضادّ و تناقضى هم احساس نمى شود!!
مجموعه آثار ۱- عرفان اسلامى ؛ ص۱۸۹.
استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.
