سایت نشریه آسو در ۱۹ مرداد مقاله‌ای با عنوان «قبیله‌های عرب؛ از بازنگری در رسوم سنتی تا هم‌پوشانی با سیاست‌های حکومت» منتشر کرد.
این منبع بهائی در نوشتار مذکور به معرفی اعراب ایران پرداخته، سنت‌ها و رسوم قبیله‌ای و عشیره‌ای آن‌ها را بررسی کرده است. نوشتار مورد نظر بر عرب‌های جنوب غربی ایران که در استان خوزستان ساکن هستند تمرکز دارد و از آن‌ها با عنوان «عرب اهوازی» نام می‌برد.
نکات تأکیدشده در این نوشتار:
• تعریف و تمجید از ساختار قبیله‌ای
• قدرت شیوخ عرب در گذشته بر قبایل
• تقسیم‌بندی قدرت شیوخ به دو دوره قبل و بعد از انقلاب ایران
• تغییر در سنت‌ها به دلیل مسائل اقتصادی و تحولات سیاسی-اجتماعی
• بازگشت دوباره اعراب به سمت شیوخ خود پس از سال‌های اولیه انقلاب
• افزایش قدرت شیوخ عرب از دهه هفتاد به بعد در ایران
• مراجعه اعراب به شیوخ برای حل اختلافات پس از دهه هفتاد
• نقش نخبگان عرب در بازخوانی برخی رسوم
• اشاره به پژوهش دانشگاه چمران اهواز که در مجله «توسعه اجتماعی» منتشر شده است
• نقش شیوخ در حل و فصل تنازع‌ها و حمایت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به دلیل ضعف نهادهای مدنی، قضایی و انتظامی
• غیبت زنان در ساختار اداره و تصمیم‌گیری‌های قبیله
• …
نگاهی به نوشتار منتشرشده توسط آسو نشان می‌دهد که این منبع بهائی می‌کوشد نظام قبیله‌ای را در میان اعراب به‌عنوان ساختاری مدنی و موازی با حاکمیت ملی و مرکزی ایران معرفی کند؛ گویی قدرت‌گیری آن به معنای تضعیف جمهوری اسلامی و عدم مقبولیت آن در میان اعراب خوزستان است.
نشریه بهائی در این نوشتار با هدفی تجزیه‌طلبانه، اعراب خوزستان را دارای نظامی مدنی و خودکفا برای مدیریت ساختارهای اجتماعی، اقتصادی، قضایی و امنیتی معرفی می‌کند که به ادعای آن‌ها، نیازی به مدیریت حاکمیت مرکزی ندارد.
تشکیلات بهائی در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به انتشار مطالب مرتبط با قومیت‌ها در ایران داشته و می‌کوشد نقش آن‌ها را به‌عنوان جوامعی مستقل از نظام واحد ملی پررنگ جلوه دهد. نوشتار فوق نمونه‌ای از این رویکرد است.
انتشار چنین مطالبی از سوی منابع بهائی، همراه با طرح موضوعاتی مانند فدرالیسم و استقلال مدیریتی استان‌ها توسط برخی سیاستمداران، می‌تواند خطر تجزیه‌طلبی را تقویت کند. دشمنان ایران، از جمله جریان بهائیت، از چنین رویکردهایی حمایت می‌کنند.
25
مرداد
مرداد
