جشن خصوصی، فتنه عمومی؛ جرقه از اسرائیل، آتش در داخل

یهودیت

انتشار هدفمند ویدیویی از مراسم بلوغ یک نوجوان کلیمی توسط رسانه‌ای خارجی و بازنشر بی‌پروای آن در فضای مجازی داخلی ظرف چند ساعت به بستری برای ساخت روایت‌سازی جهت‌دار تبدیل شد؛ روایتی که با تمرکز بر جزئیاتی کم‌اهمیت تلاش دارد جامعه یهودی ایران را به صهیونیسم نسبت دهد و شکاف‌های اجتماعی را عمیق‌تر کند. واکنش‌های شتاب‌زده داخلی نشان داد که مقابله با جنگ شناختیِ طراحی‌شده دشمن، بیش از هیاهو نیازمند تحلیل دقیق و حفظ پیوندهای همبستگی ملی است.

 

طی ساعات اخیر، ترکیبِ انتشار هدفمند ویدیویی از یک جشن تکلیف نوجوان کلیمی توسط خبرنگار صهیونیست و بازنشر شتاب‌زده آن توسط برخی رسانه‌های داخلی، پروژه جدید دشمن برای ایجاد شکاف در اتحاد ملی را کلید زد. این سناریوی پیچیده که بر پایه تفسیر جهت‌دار از یک رویداد شخصی و در واکنش به پویش وحدت‌بخش #یهودی_عاشق_ایران طراحی شده، چیستی و چگونگی یک جنگ شناختی را به نمایش می‌گذارد که در آن، غفلت داخلی به ابزاری برای تحقق اهداف تفرقه‌افکنانه دشمن صهیونیست تبدیل می‌شود.

شرح ماجرا: جرقه از خارج، شعله‌ور شدن در داخل

ماجرا با انتشار ویدیویی کوتاه از مراسم بلوغ مذهبی (بار میتسوا) یک نوجوان یهودی در کنیسه خراسانی‌های تهران توسط «روعی کایس»، خبرنگار بخش عربی شبکه کان ۱۱ رژیم صهیونیستی آغاز شد. اما موج اصلی، زمانی شکل گرفت که برخی کاربران و کانال‌ها در فضای مجازی داخل کشور، با تمرکز بر رنگ‌آمیزی آبی و سفید بادکنک‌ها و برخی تزئینات، بلافاصله این جشن را دارای «تم پرچم اسرائیل» تفسیر کردند؛ ادعایی که با هدف تحریک احساسات عمومی، به سرعت در حال بازنشر شد.

تفسیر جهت‌دار به جای واقعیت؛ افتادن در تله دشمن

نکته کلیدی در این ماجرا، پیشی گرفتن یک تفسیر شتاب‌زده از یک حقیقت نامشخص است. در حالی که صرفاً از ترکیب رنگ در تزئینات یک جشن نمی‌توان با قطعیت یک نیت سیاسی را استنباط کرد، این عملیات رسانه‌ای دقیقاً بر پایه همین استنباط قطعی و جهت‌دار بنا شد. متأسفانه، برخی فعالان رسانه‌ای در داخل، ناخواسته در این تله افتاده و با دامن زدن به این تفسیر، به جای افشای عملیات دشمن، به ابزاری برای تحقق آن تبدیل شدند. هدف این عملیات، خدشه‌دار کردن مرز روشن میان «یهودیت» و «صهیونیسم» و تعمیم یک تصویر مبهم برای اتهام‌زنی به کل جامعه کلیمیان ایران بود.

سنگر وحدت؛ پاسخ پیش‌دستانه جامعه کلیمیان

این فضاسازی در حالی صورت می‌گیرد که گویی پاسخی پیش‌دستانه به آن، تنها چند روز پیش، همایون سامه‌یح، نماینده کلیمیان در مجلس شورای اسلامی، طی فراخوانی از جامعه یهودیان ایران خواست تا پویش موفق (#یهودی_عاشق_ایران) را با انرژی تازه احیا کنند. وی با تأکید بر اینکه این مشارکت «به نفع جامعه عزیزمان خواهد بود و اعتبارمان را افزایش می‌دهد»، هدف از این اقدام را «ترویج وحدت و همبستگی ملی» عنوان کرد. این فراخوان دوباره، که با استقبال جامعه کلیمیان مواجه شد، موضع شفاف اکثریت قاطع این جامعه در عشق به ایران و مرزبندی با صهیونیسم را به نمایش می‌گذارد.

مسئولیت مشترک: حفظ سنگر اتحاد ملی در برابر جنگ شناختی

این رویداد بار دیگر بر ضرورت هوشیاری مضاعف در برابر جنگ شناختی دشمن تأکید می‌کند. از یک سو، انتظار می‌رود جامعه کلیمیان ایران با درک حساسیت‌های موجود، در برگزاری مراسم خود از هرگونه اقدام شبهه‌برانگیز که می‌تواند به ابزاری در دست دشمن تبدیل شود، پرهیز کنند. از سوی دیگر، افکار عمومی و فعالان رسانه‌ای نیز باید با درایت، میان یک عملیات رسانه‌ای خارجی و واکنش‌های شتاب‌زده داخلی تفکیک قائل شده و با تحلیل دقیق، مانع از تحقق اهداف تفرقه‌افکنانه دشمن شوند. هدف نهایی اینگونه عملیات‌ها، شکستن «اتحاد مقدس» ایرانیان از درون است؛ اتحادی که شکست‌ناپذیر خواهد ماند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *