تلاش محمدعلی طاهری برای بازآرایی ارتش سایبری و بازیابی نقش سیاسی

معنویت بدون دین، عرفان حلقه

 

محمدعلی طاهری، بنیانگذار فرقه «عرفان حلقه»، اخیراً با انتشار دستورالعملی در کانال تلگرامی خود، از هوادارانش خواسته است تا با پیوستن به صفحات «محمدعلی طاهری موومنت» در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق)، آموزش‌های لازم برای فعالیت‌های سایبری را دریافت کنند. این اقدام نشان‌دهنده تلاش او برای بازسازی و سازماندهی مجدد ارتش سایبری خود است که در سال‌های گذشته نقش پررنگی در تبلیغات این فرقه ایفا کرده است.
طاهری که در زمان فتنه «زن، زندگی، آزادی» «مانیفست رنسانس ایران آزاد» را منتشر کرده، به وضوح در پی احیای نقش سیاسی خود و قرار گرفتن در کانون اپوزیسیون ایران است. با این حال، طرح‌های او تاکنون با بی‌تفاوتی گسترده جریان‌های اصلی مخالف جمهوری اسلامی مواجه شده است. به نظر می‌رسد اپوزیسیون، به‌ویژه پس از گردهمایی اخیر در مونیخ حول محور رضا پهلوی، طاهری را به حاشیه رانده است.
برگزاری نشست مونیخ و احتمال اجماع نسبی حول رضا پهلوی، طاهری را دچار اضطراب سیاسی کرده است. او که زمانی مدعی رهبری معنوی و حتی سیاسی ایران پس از جمهوری اسلامی بود، اکنون به حاشیه رانده شده و بیم آن دارد که در آینده‌ای که اپوزیسیون شکل می‌گیرد، جایی برای او وجود نداشته باشد. دستورالعمل جدید او برای تقویت حضور سایبری هوادارانش، تلاشی است برای جبران این کم‌توجهی و بازگرداندن خود به صحنه رقابت‌های سیاسی.
طاهری در دستورالعمل خود بر «یکپارچگی» و «اجرای دقیق وظایف» تأکید کرده و هشدار داده که هر اشتباه کوچک می‌تواند نتیجه کار جمعی را مختل کند. این نشان‌دهنده کنترل شدید او بر هوادارانش و تلاش برای ایجاد یک شبکه منسجم تبلیغاتی است. با این حال، نفوذ او در فضای واقعی اپوزیسیون بسیار محدود است و حتی در میان مخالفان جمهوری اسلامی، بسیاری او را به دلیل عقاید عرفان‌گرایانه‌اش و سابقه تشکیل فرقه‌ای بحث‌برانگیز، به رسمیت نمی‌شناسند.
در حالی که طاهری سعی دارد با سازماندهی نیروهای سایبری خود، بار دیگر خود را به عنوان یک چهره سیاسی مطرح کند، به نظر نمی‌رسد بتواند از حاشیه به متن رقابت‌های اپوزیسیون راه یابد. بی‌اعتنایی جریان‌های اصلی مخالفان به او و تمرکز آنها بر چهره‌هایی مانند پهلوی، نشان می‌دهد که طاهری در بهترین حالت، تنها می‌تواند بر حلقه محدود هواداران خود تأثیر بگذارد، نه بر آینده سیاسی ایران.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *