در تازهترین اقدام رسانهای تشکیلات بهایی، شبکه «توانا» در مطلبی با عنوان «حرم امام رضا، چه آرامشی! آرامش عبادت در دینداران: ایمان یا تمرکز ذهن؟» کوشیده است تا تجربهی زیارت و آرامش روحی زائران حرم رضوی را نه حاصل ایمان و ارتباط با اهلبیت(ع)، بلکه نتیجهی تمرکز ذهن و محیط فیزیکی توصیف کند؛ رویکردی که از نگاه ناظران دینی، تلاشی آگاهانه برای سکولاریزهکردن عبادت و بیاعتبار ساختن مبانی معنوی شیعه است.
شبکهی ضدفرهنگی «توانا» وابسته به تشکیلات جهانی بهایی، در کانال تلگرامی خود مطلبی منتشر کرده با عنوان «حرم امام رضا، چه آرامشی! آرامش عبادت در دینداران: ایمان یا تمرکز ذهن؟». در این نوشته، نویسنده با نگاهی شبهعلمی و روانشناسانه کوشیده است تا احساس آرامش زائران حرم مطهر امام رضا(ع) را به مفاهیمی چون مدیتیشن، ذهنآگاهی و تمرکز حسی نسبت دهد.
در حالی که از نگاه شیعیان، فضای روحانی و آرامشبخش اماکن مقدس ناشی از تجلی حضور اهلبیت(ع) و توجه معنوی آنان به زائران است، رسانهی وابسته به تشکیلات بهایی میکوشد این تجربهی ایمانی را به امری صرفاً ذهنی و فیزیولوژیک فروکاهد؛ گویی زیارت و دعا تنها نوعی تمرین ذهنی برای آرامسازی افکار است.
کارشناسان مذهبی این رویکرد را ادامهی سیاست فکری بهاییان در تبدیل دین به تجربهای درونگرایانه و سکولار میدانند؛ سیاستی که از یکسو با ادعای «فرا دینی بودن» بهائیت تبلیغ میشود و از سوی دیگر با نفی مبانی وحیانی و الهی ادیان توحیدی، به تضعیف باورهای اصیل دینی میانجامد.
هدف از چنین مطالبی، خنثیسازی پیوند عاطفی و ایمانی مردم با اهلبیت(ع) و جایگزینی آن با آموزههای شبهروانشناسانهی غربی است؛ آموزههایی که در ظاهر بیضرر، اما در عمل بخشی از پروژهی فکری تشکیلات بهایی برای ترویج معنویت غیرالهی و بیریشه در جهان اسلام محسوب میشود.
اقدام اخیر شبکه «توانا» بار دیگر نشان داد که تشکیلات بهایی، در کنار ادعای حمایت از صلح و معنویت، در عمل با تحریف باورهای دینی و ترویج نگاه سکولار به عبادت، به دنبال زدودن چهرهی قدسی از اماکن مقدس اسلامی و تضعیف بنیانهای ایمانی جامعه شیعی است.

