انتشار مکاتبات تازه از سوی کانال انتقادی «تحلیل وقایع عرفان حلقه»، که توسط شاگردان قدیمی و اعضای جدید جداشده اداره میشود، نشان میدهد شکاف میان شعارهای صلحطلبانه رهبران این فرقه و عملکرد واقعی آنان به نقطه انفجار رسیده است؛ شکافی که با اعترافات صریح اعضای سابق درباره ریاکاری، انتشار دروغ و بهرهبرداری ابزاری از پیروان، به یک بحران جدی مشروعیت در درون مجموعه تبدیل شده است.
کانال انتقادی “تحلیل وقایع عرفان حلقه” که توسط شاگردان قدیمی و اعضای جدید جدا شده از این فرقه اداره میشود، با انتشار مکاتباتی جدید، عمق انحراف عملکرد رهبران این فرقه از ادعاهای اولیه آن را آشکار کرده است.
یک کانال مجازی که توسط شاگردان قدیمی و اعضای جدید جدا شده از فرقه انحرافی عرفان کیهانی حلقه اداره میشود، به تازگی مکاتبهای را منتشر کرده که حاکی از نارضایتی عمیق داخلی و انتقاد از عملکرد رهبری این فرقه است.
در پیامی که یک منبع داخلی برای ادمین این کانال ارسال کرده، آمده است: «از صلح با جهان هستی چه خبر؟ چطور دسته دسته میرفتن پاکسازی و فیلم و عکس میگرفتن همه جا پخش میکردن… همه راه افتادن اسم میبرن در لعن و بد از وکیل و طرفداری و حمایت با اسمای فیک. حقطلبی جنگ با ظلم همش حرف بود.»
پاسخ ادمین کانال که خود از جدا شدگان این فرقه است، این ادعاها را تأیید و تشریح کرده است: «واقعاً تأسفبار است که فضاهایی که ادعا میشد برای صلح، آگاهی و حقطلبی هستند، به جولانگاه ریاکاری، انتشار دروغ، بهرهبرداری و مقولاتی چون اعلام برائت و انزجار تبدیل شدهاند.»
این کانال که پیش از این نیز به افشاگری در مورد درگیریهای حقوقی محمدعلی طاهری با وکلای سابقش پرداخته بود، در توضیح مأموریت خود نوشته است: «نقد و بررسی برخی از وقایع مجموعه عرفان کیهانی حلقه با همکاری اعضای جدید».
این افشاگریها نشان میدهد که اولاً شکاف عمیق بین شعارهای صلح طلبانه اولیه این فرقه و عملکرد واقعی آن به مرحلهای رسیده که حتی اعضای سابق و جدید نیز به آن اعتراف میکنند. ثانیاً تبدیل فضای به ظاهر معنوی به عرصهای برای «انتشار دروغ» و «بهرهبرداری» که در پاسخ ادمین به آن تصریح شده، ماهیت ابزاری و منفعتطلبانه رهبری این فرقه را برملا میسازد. ثالثاً اقدامات نمایشی مانند انتشار فیلم و بنرهای زرد که در پیام بدان اشاره شد، نشان از استراتژی ارتباطی پوپولیستی و فریبنده این جریان دارد.
انتشار چنین مکاتباتی از درون یک کانال انتقادی متشکل از اعضای قدیمی و جدید جدا شده از فرقه عرفان حلقه،گواه بروز یک بحران مشروعیت داخلی برای این مجموعه است. این افشاگریها، که از خروجیهای چندساله این فرقه به عنوان گواهی بر فاصله گرفتن از اصول اولیه یاد میکند، پرده از یک شکاف عمیق ایدئولوژیک و اخلاقی برمیدارد. تبدیل ادعاهای والای “صلح جهانی” و “حقطلبی” به فضایی برای “ریاکاری” و “تخریب شخصیت” حتی میان خود اعضا، نشان میدهد که ساختار قدرت در این فرقه نه بر اساس معنویت اصیل، بلکه بر محور حذف رقبا و تداوم سلطه رهبری میچرخد. این الگوی رفتاری که در آن انتقاد سرکوب و تنها صدای موافق اجازه ظهور دارد، ویژگی مشترک همه جریانهای انحرافی و فرقهای است. چنین افشاگریهای درونی، هشدار جدیای برای جامعه در مورد ماهیت واقعی گروههایی است که پشت پوشش عرفان و معنویت، به دنبال تأسیس سیستمهای بسته قدرت هستند.
