🔹 دالایی لاما، در دوران جنگ سرد آمریکا با شبح مارکسیسم در جهان، در قامت یک رهبر مذهبی، اهرم فشار مؤثر ایالات متحده بر حکومت کمونیستی چین شناخته می شد، اما با سقوط این ایدئولوژی در جهان و پایان جنگ سرد، رهبر ناراضیان تبتی هم به جمع هواداران نظریه آمریکایی «#معنویت_سکولار» پیوست و اصول آن را جایگزین جوهر آئین بودا کرد؛ تا جایی که بودیست های حقیقی، او را متهم به مسخ آئین خود می کنند. دالایی لاما، با این منش و روش، البته در نگاه شیفتگان سکولاریسم، نماد تساهل شناخته می شود.
✅ روزنامه #کیهان در شماره ۱۹۰۰۳ به تاریخ ۲/۱۱/۸۶، صفحه ۸ در مطلبی با عنوان “دالایی لاما رهبر معنوی مخملی ها شوالیه های ناتوی فر هنگی” به ابعادی از پروژه بسترسازی برای شخصیت سازی معنوی از دالایی لاما در ایران اشاره میکند:
🔹 برجسته ترین کوشش #رامین_جهانبگلو در شش ماه منتهی به بازداشتش، ترویج مدلی از آمیختگی سیاست و دیانت بود که فارغ از هر حقیقت مقدس و مطلقی باشد. می خواست برای تئوری خود، صبغه ای عینی بیابد، تا نقطه دید مخاطبان را سخت در کنترل گیرد. دیدار و گفت وگو با یکی از پرآوازه ترین شخصیت های ساخته و پرداخته صهیونیسم جهانی که رهبر معنوی و سیاسی بودیست های جهان محسوب می شد، از آخرین تلاش های جهانبگلو برای ذبح کردن معنا و مبنای معنویت و روحانیت بود.
کارل گرشمن، کارشناس ارشد سازمان جاسوسی سیا و رئیس بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی (NED)، مقدمات دیدار رامین با دالایی لاما را در کشور هند، فراهم کرد و جهانبگلو نیز، این بودایی را به عنوان تنها رهبر مذهبی دنیا که «در مرتبه حافظ وجدان جهانی» قرار دارد، با پوشش ویژه ای پشت ویترین روزنامه اعتماد ملی گذاشت.
✅ رامین جهانبگلو در مقاله خود در روزنامه اعتماد ملی با عنوان «گفت وگو با دالایی لاما» می گوید:
“در آئین بودایی تصویر روشنی از خدا نیست. از نظر یک مسیحی یا یک یهودی من بی دین به حساب می آیم. در مقابل کمونیست ها مرا دیندار می شناسند. چه می دانم! شاید میان این دو باشم! درست است که تصویر کلی از خدا نداریم، اما دریافتی از وجود اعلی داریم که به درگاهش نیایش کنیم و طالب رحمتش باشیم.”
📚 روزنامه اعتماد ملی، ۶ تیرماه ۱۳۸۵، شماره ۱۱۷، صفحه ۱۰.
