در ادامه تلاش‌های تبلیغاتی تشکیلات بهایی برای القای مظلوم‌نمایی گروهی و جذب اقلیت‌های دینی، اخیراً رسانه‌های وابسته به این جریان با تمرکز بر بازداشت برخی شهروندان مسیحی، کوشیده‌اند با القای هم‌سرنوشتی میان بهاییان و سایر اقلیت‌ها، افکار عمومی را نسبت به سیاست‌های امنیتی جمهوری اسلامی ایران بدبین کنند.
طبق این فضاسازی، در هفته‌های اخیر و پس از اعلام آتش‌بس میان ایران و رژیم صهیونیستی، دست‌کم ۲۱ شهروند مسیحی در شش شهر کشور از جمله تهران، کرمان، کرمانشاه، رشت، ارومیه و ورامین بازداشت شده‌اند. در این روایت‌ها، سعی شده ارتباط این بازداشت‌ها با مصوبه جدید مجلس شورای اسلامی تحت عنوان «تشدید مجازات جاسوسان و همکاران با رژیم صهیونیستی و کشورهای متخاصم» برجسته شود. این مصوبه، با هدف صیانت از امنیت ملی و مقابله با نفوذ اطلاعاتی دشمنان، هرگونه همکاری اطلاعاتی یا عملیاتی با دولت‌های متخاصم را در زمره جرایم امنیتی سنگین از جمله افساد فی‌الارض قرار داده است.
در این میان، رسانه‌های بهایی بدون اشاره به ابعاد امنیتی موضوع، تلاش کرده‌اند با استفاده از واژگانی چون «سرکوب اقلیت‌های مذهبی»، «بازداشت غیرقانونی» و «نقض حقوق شهروندی»، بازداشت‌های امنیتی را به عنوان فشار مذهبی به جامعه مسیحی ایران جلوه دهند.
این رویکرد با کمپین مجازی بهاییان تحت عنوان #داستان_مایکیست هم‌راستا است؛ کمپینی که بیش از یک سال است با هدف گردآوردن جریانات فرقه‌ای و مذهبیِ ناراضی، از جمله دراویش، نوکیشان مسیحی و گروه‌های وابسته به بهاییان، به راه افتاده است. هدف این پویش، نه صرفاً دفاع از آزادی مذهبی، بلکه شکل‌دهی به یک بلوک اعتراضی اجتماعی-رسانه‌ای در برابر نظام جمهوری اسلامی است.
بررسی دقیق‌تر محتواهای منتشرشده در این زمینه نشان می‌دهد که رسانه‌های بهایی در تلاش‌اند با القای یک روایت واحد از «سرکوب سیستماتیک»، از طریق ادغام تجربه‌های اقلیت‌های مذهبی مختلف، حمایت افکار عمومی جهانی را جلب کرده و به خصوص توجه کلیساهای جهانی و نهادهای مسیحی حقوق بشری را به خود معطوف کنند.
این تحرکات درحالی شدت یافته که اصل ماجرا، یعنی مقابله قانونی با شبکه‌های وابسته به رژیم صهیونیستی و اجرای مصوبه‌ای در راستای امنیت ملی، به کلی در روایت‌های آنان سانسور شده و جای خود را به خوانش‌های احساسی و جهت‌دار داده است.
