در روزهای اخیر، گروه کوهنوردان زرتشتی تهران به قله پهنه‌حصار صعود کرده‌اند. این رویداد، هرچند در ظاهر یک فعالیت ورزشی و طبیعت‌گردی به نظر می‌رسد، اما می‌تواند نشانه‌ای نگران‌کننده از روندی عمیق‌تر باشد که در پس آن در حال شکل‌گیری است. در شرایطی که بسیاری از فعالان حوزه محیط زیست و فرهنگ نسبت به تخریب روزافزون طبیعت هشدار می‌دهند، برخی نگرانی‌ها نیز درباره بهره‌برداری ابزاری از این‌گونه فعالیت‌ها برای ترویج ایدئولوژی‌های خاص، به‌ویژه زرتشت‌گرایی نوظهور، افزایش یافته است.
براساس گزارش گروه کوهنوردان زرتشتی، این صعود در تاریخ ۲۷ تیرماه ۱۴۰۴، با سرپرستی نوشین فرودی و با حضور ۱۲ کوهنورد زرتشتی انجام شد. این فعالیت‌ها که ظاهراً با هدف ترویج فرهنگ کوهنوردی و حفاظت از محیط زیست برگزار می‌شود، می‌تواند به بستری برای ترویج آموزه‌های زرتشتی در پوشش طبیعت‌دوستی تبدیل شود.
افزایش چشم‌گیر فعالیت‌های بوم‌گردی زرتشتیان، به‌ویژه در استان یزد، موجب صدور مجوزهایی شده است که برخی از آن‌ها به شکلی قابل تأمل با اهداف تبلیغاتی و گسترش زرتشت‌گرایی هم‌زمان شده‌اند. نوزرتشتیان با بهره‌گیری از این فضاها، می‌کوشند آموزه‌های خود را در لایه‌هایی از جامعه گسترش دهند؛ روندی که می‌تواند تهدیدی جدی برای تنوع فرهنگی و مذهبی کشور به‌شمار رود.
در صورت تداوم این رویکرد و پیوند زدن میان میراث طبیعی و نمادهای فرهنگی پیشااسلامی، این احتمال وجود دارد که سایر ادیان و هویت‌های فرهنگی در جامعه با چالش‌های عمیق‌تری روبه‌رو شوند. در چنین فضایی، هوشیاری و دقت بیشتر نهادهای فرهنگی و نظارتی برای پیشگیری از بروز تنش‌های اجتماعی و جلوگیری از تحریف فضای عمومی ضروری به نظر می‌رسد.
