مواضع اخیر کانال تلگرامی «رسانه فرهنگی یارسان» که متعلق به جریان اهل حق و یارسان است، در قبال درگیری‌های مسلحانه اخیر در منطقه سویدا در جنوب سوریه، بیانگر نگرانی فزاینده این جریان نسبت به سرنوشت اقلیت‌های مذهبی و قومی در منازعات داخلی سوریه و نقش‌آفرینی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در این تحولات است.
در نخستین پست منتشر شده، این کانال به گزارش‌هایی اشاره می‌کند مبنی بر پیوستن برخی نیروهای علوی به شبه‌نظامیان دروزی برای نبرد علیه ارتش رسمی سوریه. این موضع، نشان‌دهنده بازتاب توجه این رسانه به شکاف‌های فرقه‌ای در سوریه و پیچیدگی ساختار اتحادهای محلی است. تأکید بر نوع سلاح نادر مورد استفاده توسط یک شبه‌نظامی علوی (اسلحه ساخت چکسلواکی) نیز نشانه‌ای از تلاش برای برجسته‌سازی ابعاد خارجی و پنهان‌تر این منازعه است، گویی که درگیری‌های داخلی از سلاح‌ها و نیروهایی تغذیه می‌شوند که ریشه در جنگ‌های نیابتی دارند.
در پست دوم، که هشدار داده شده دارای محتوای دلخراش است، روایت‌هایی از شکنجه و اعدام دروزی‌ها توسط نیروهای وابسته به جولانی و همچنین هتک حرمت به باورهای آنان توسط ارتش سوریه مطرح شده است. کانال یارسان با انتشار چنین گزارشی، موضعی روشن در حمایت از مظلومیت دروزی‌ها اتخاذ کرده و با تمرکز بر آسیب‌های انسانی و دینی این درگیری‌ها، آن را نه صرفاً منازعه‌ای سیاسی-نظامی بلکه نقض جدی حقوق اقلیت‌ها و باورهای دینی ارزیابی کرده است. این موضع با حساسیت تاریخی اهل حق نسبت به سرنوشت اقلیت‌های مذهبی قابل درک است و به نوعی بازتاب همدلی فراتر از مرزهای قومی یا ملی محسوب می‌شود.
در پست سوم، رسانه یارسان به بمباران مواضع ارتش سوریه توسط نیروی هوایی اسرائیل در شهر سویدا اشاره کرده و این حملات را به حمایت از علویان و دروزی‌ها نسبت داده است. این نوع روایت‌پردازی، گرچه می‌تواند در ظاهر حمایت از اقلیت‌ها تلقی شود، اما در عین حال نشان‌دهنده پیچیدگی‌های لایه‌های درگیری است؛ جایی که حتی مداخله یک رژیم متخاصم همچون اسرائیل نیز در خدمت توازن قوا میان اقلیت‌ها و ساختار رسمی دولت مرکزی سوریه قرار می‌گیرد. رسانه یارسان بدون آن‌که صراحتاً موضعی علیه مداخله اسرائیل بگیرد، بر نتیجه این حملات تمرکز کرده و پیامد آن را به نفع اقلیت‌های درگیر در سویدا تعبیر کرده است.
در مجموع، تحلیل سه پست اخیر این کانال نشان می‌دهد که رسانه فرهنگی یارسان در مواجهه با بحران سوریه، اولویت را نه بر اساس مرزهای ملی یا سیاسی، بلکه از منظر دینی و اقلیتی تعریف می‌کند. برجسته‌کردن مظلومیت دروزی‌ها، اشاره به شکاف‌های داخلی مذهبی، و تمرکز بر اقدامات نیروهای متخاصم نسبت به اقلیت‌ها، همگی حاکی از تلاش این جریان برای حفظ حساسیت و همبستگی مذهبی با اقلیت‌های در معرض خشونت است. با این حال، این مواضع، سکوت یا اغماض نسبت به نقش و مداخلات خارجی را نیز در خود دارد که ممکن است در نگاه برخی، موجب تضعیف وجه استقلال‌خواهانه و مقاومت‌گرایانه تحلیل‌های این جریان شود.
