بهائیت ماه رمضان در اسلام را نقض آزادی افراد عنوان کرد
در آستانه ماه مبارک رمضان، تعدادی از کانال‌ها و گروه‌های بهایی در فضای مجازی، با انتشار مطالب شبهه‌انگیز، شروع به ایجاد تشکیک در این موضوع کردند. این اقدام به نوعی به ترویج نظرات خود درباره محدودیت‌های مرتبط با روزه‌داری در جامعه اسلامی مرتبط است.
مطالب منتشر شده توسط منابع بهایی
این مطالب را می‌توان در دو بخش زیر خلاصه کرد:
۱. ماه رمضان و ادعای نقض آزادی افراد
برخی از این گروه‌های مجازی با استناد به سخنان برخی وعاظ شیعه که روزه‌خواری علنی را گستاخی به دین دانسته‌اند، ماه رمضان را برای بسیاری از ایرانیان نمادی از نقض آزادی‌های فردی معرفی کرده‌اند. این رویکرد به نظر می‌رسد که به طعنه‌ای سیاسی تبدیل شده و سعی در ایجاد تصورات منفی درباره ارزش‌ها و آیین‌های اسلامی دارد.
۲. شبهه‌افکنی درباره مبنای فقهی رویت هلال ماه
کانال‌ها و گروه‌های بهایی فعال در فضای مجازی همچنین روش رویت هلال ماه در فقه شیعه را هدف قرار داده و ادعا کرده‌اند که این روش، تلاشی برای ایجاد تمایز از اهل سنت است. آنان به نقل قول‌هایی از منابع مختلف پرداخته و سعی دارند تا موضوعاتی ایجاد کنند که تفرقه میان مذاهب اسلامی را رقم زند.
اهداف این شبهه‌افکنی‌ها
حقیقت این است که مطرح کردن چنین موضوعاتی دو هدف اصلی دارد:
ایجاد جسارت در روزه‌خواران برای بی‌حرمتی به ماه رمضان: از طریق تشکیک در باورهای دین‌پایه، این گروه‌ها ممکن است به روزه‌خواران انگیزه دهند تا در رفتار خود جسورتر شوند.
ایجاد تفرقه میان شیعه و اهل سنت: با ترویج اختلاف در مبانی فقهی و دینی، آن‌ها سعی در تضعیف وحدت میان مسلمانان دارند.
تناقضات در رفتار بهاییان
این شبهه‌افکنی‌ها از سوی بهائیت در حالی صورت می‌گیرد که ماه صیام (روزه) در این فرقه، موسوم به شهرالعلاء، از ۱۰ اسفند آغاز شده و بهاییان با ارسال پیام از طریق سایت «ضیافت» و انتشار مطالب مختلف در فضای مجازی، به رعایت احکام صیام در این ایام دعوت می‌شوند.
شهرالعلاء در تقویم بهایی، ماه صیام است که هر سال پس از پایان «ایام هاء» آغاز می‌شود و تا روز سال تحویل (نوروز) ادامه دارد. هر ماه در تقویم بهایی ۱۹ روز است.
پرسش‌های کلیدی
بهائیت که دعوت روحانیت شیعه به رعایت احکام روزه و پرهیز از روزه‌خواری علنی را نقض آزادی افراد می‌خواند، در مورد سفارش‌های سران خود به بهائیان برای روزه‌داری چه پاسخی دارد؟ آیا تبدیل ماه ۳۰ روزه به ۱۹ روز و ثابت نگه داشتن ماه صیام در اسفند، نوعی تلاش برای ایجاد تمایز و جلب توجه نیست؟
نتیجه‌گیری
این تحلیل نشان می‌دهد که رفتار و ادعاهای بهاییان در مورد مذاهب اسلامی و به خصوص مفاهیم دینی در رمضان، نه تنها سوال‌برانگیز است بلکه به نوعی تناقض در پذیرش اصول خود نیز دامن می‌زند. برای درک بهتر این مسائل، نیاز به بررسی دقیق‌تری از اهداف و پیامدهای این نوع واکنش‌ها داریم.
