من با بیان نگرانی ها و اشکالات و مانند اینها مخالف نیستم، منتها در تعبیرها یک مقداری دقت بشود؛ چون بی دقتی در بیان و در تعبیر و مانند اینها ممکن است علاوه بر مواخذه ی خدایی، تاثیرات خارجی اش هم مطلوب نباشد.
???? دو چیز را توجه داشته باشید:
1⃣ یکی اینکه در انتقادها سعی کنید که نقطه‌ضعف به طرف مقابلتان ندهید؛ یعنی جوری حرف نزنید که بتوانند شما را در مرجع قضائی محکوم کنند
2⃣ دوّم اینکه از افراط و تفریط در بیان بپرهیزید. شما ملاحظه کنید در قرآن وقتی درباره‌ی مثلاً فرض کنید کفّار و مخالفین پیغمبر یک مطلبی را بیان میکند، بعد میگوید: وَلٰکِنَّ اَکثَرَهُم یَجهَلون؛(۲) نمیگوید «و لٰکنّهم یجهلون»، میگوید: اَکثَرَهُم یَجهَلون، یعنی یک عدّه‌ای هم در بینشان هستند که محکوم به این حکم نیستند. این جور نباشد که شما به طور قاطع یک مجموعه را نفی کنید یا اِشکالی بر آنها وارد کنید؛ در حالی که ممکن است بعضی از اینها مشمول این اِشکال شماها نباشند.
#انقلابیگری
مقام معظم رهبری: ۹۸/۰۳/۰۱
@tanwir_ir
