رسانه بهایی «توانا» در ادامه خط تخریبی خود علیه باورهای دینی مردم ایران، با بهرهگیری گزینشی از یک توییت فردی، تلاش کرده است تصویری تمسخرآمیز و غیرواقعی از حاکمیت جمهوری اسلامی ارائه دهد. این رسانه در مطلب اخیر خود، توییت یک روزنامهنگار اصولگرا درباره استفاده دشمنان از ابزارهای غیبی مانند جن و طلسم را به کل ساختار نظام و رهبر جمهوری اسلامی تعمیم داده و با ادبیاتی توهینآمیز از «رهبر متوهم» تا «مقامات دونپایه» سخن گفته است؛ رویکردی که نه تنها فاقد حداقل صداقت رسانهای است، بلکه نشاندهنده تلاش برای تخریب هدفمند اعتقادات دینی در جامعه ایرانی است.
نقل قول آیتالله خامنهای که در این گزارش مورد استناد قرار گرفته، به معنای استفاده از جن و طلسم توسط جمهوری اسلامی نیست، بلکه اشارهای قرآنی و اعتقادی به همکاری آشکار و پنهان دشمنان انسی و جنی در مقابله با حق و هدایت دارد؛ مفهومی که در ادبیات اسلامی ریشه دارد و منحصر به ایران یا شیعه نیست.
علاوه بر آن، اظهاراتی مانند کشف برگههایی با نمادهای مشکوک در خیابانها – آن هم پس از جنگ سایبری شدید با رژیم صهیونیستی – الزاماً به معنای باور به جادو در سیاستگذاری نیست، بلکه بیشتر به وجود نگرانیهای امنیتی در حوزه جنگ روانی و عملیات نفوذ اشاره دارد. در جهان امروز، استفاده از ابزارهای روانی، نمادهای مذهبی و حتی اشکال مدرن جادو در عملیاتهای تخریبی یک واقعیت ثبتشده در تاریخ نهادهای اطلاعاتی است؛ مسئلهای که در غرب نیز مطالعات فراوانی درباره آن منتشر شده است.
با این حال، «توانا» با نادیده گرفتن مرز میان تحلیل سیاسی و تمسخر اعتقادات، با توسل به روایتهای انحرافی، در پی تحقیر یکی از اصلیترین مؤلفههای هویتی مردم ایران – یعنی باورهای دینی – است. این رسانه همچنین در راستای خط تبلیغاتی فرقه بهائیت، سعی دارد گفتمان دینی شیعه را به عنوان گفتمانی خرافی، غیرعقلانی و ابزار سرکوب معرفی کند؛ در حالی که همین جریان، سالهاست تلاش میکند مفاهیمی چون «روحانیت بهایی»، «ظهور نهایی»، «الهام باطنی» و «ادعای معجزات بهاءالله» را با عنوان خردگرایی به مخاطبان بینالمللی خود القا کند.
افزون بر این، چنین رویکردهایی در تقابل با جریان رسانهای منصف قرار دارد که وظیفه آن، نقد سازنده و روشنگری صادقانه است، نه تسویهحساب ایدئولوژیک و فرافکنی فرقهای. آنچه «توانا» انجام میدهد، نه روزنامهنگاری بلکه بخشی از عملیات روانی در چارچوب پروژه قدیمی تخریب هویت شیعی – ایرانی از طریق «تحقیر باورهای مذهبی» و «تشکیک در مشروعیت دینی حاکمیت» است.